Το φθινόπωρο του 2014 είχα την χαρά να ετοιμάσω μερικές ημίωρες ραδιοφωνικές εκπομπές σχολιασμού μετά μουσικής που τις ονόμασα TERRA NULLIUS (για τον ορισμό και την έννοια του όρου, βλ. πιο κάτω). Σε αυτές κατέθετα ατάκτως ερριμμένες σκέψεις για την Μνημονιακή Ελλάδα μας, για την Ευρώπη μας που αυτο-υπονομεύεται όλο και περισσότερο, για έναν κόσμο ανίκανο να βρει τον βηματισμό του μετά το Κράχ του 2008. Μπορείτε να τις ακούσετε εδώ:

22 ΣΕΠ 2014 – Πως ξεκίνησα να κάνω ραδιόφωνο στην Αυστραλία – Η έννοια της Κενής Γης (Terra Nullius) – Η Κενή Γη των Μνημονίων

6 ΟΚΤ 2014 – Η γενναία Carmen Segarra τα βάζει με τις τράπεζες της Wall Street και την Πτωχοτραπεζοκρατία – Οι σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές των ελλήνων τραπεζιτών

13 ΟΚΤ 2014 – Σίδηρος και Αίμα – Ο κ. Ρέντζι παίρνει το όπλο του – Ο αστείος προϋπολογισμός της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου – Άλλη μια ανάδειξή μου σε Αρχιερέα της Χρεοκοπίας από την συγκυβέρνηση

20 ΟΚΤ 2014 – Το δράμα του ελεγκτή (της ΕΚΤ) των τραπεζών – Τι συνέβη στο χρηματιστήριο; – Γιατί πανικοβλήθηκαν οι “επενδυτές”; 

27 ΟΚΤ 2014 – Τα τεστ αντοχής των τραπεζών – Μια προσωπική εμπειρία με τον σπουδαίο Αυστραλό πρωθυπουργό Gough Whitlam (και την σχέση του με τον Γεώργιο Παπανδρέου) – Μια ακόμα πιο προσωπική ιστορία, τότε που συνάντησα την Αρλέτα στην μέση της Αυστραλιανής ερήμου

3 ΝΟΕ 2014 – Ο καπιταλισμός πέθανε, ζήτω η Πτωχοτραπεζοκρατία – Πως οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα – Γιατί τα τεστ αντοχής των τραπεζών δημιουργήθηκαν για να μην αποκαλύπτουν την αλήθεια για τις τράπεζες

24 ΝΟΕ 2014 – Το μάθημα που μου έμαθε ο φίλος μου ο Τζόζεφ για το πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε την μισαλλοδοξία – Ένα καταπληκτικό ψυχολογικό πείραμα που λέει πολλά για το ποιόν των τραπεζιτών – Το χρήμα και η ενάρετη εργασία κατά τον Αριστοτέλη

1 ΔΕΚ 2014 – Τι μας λέει η αισθητική των ευρώ – Η γερμανική λέξη για το χρέος = ενοχή – Πως η αύξηση του ΑΕΠ του 3ου τριμήνου του 2014 ήταν, στην πραγματικότητα, συρρίκνωση -1,8%

8 ΔΕΚ 2014 – “Να γίνεις όσο πιο λευκός γίνεται”, η συμβουλή  που μου έδωσε Τεξανός αστυνομικός – Μιλώντας στην κόρ μου για την οικονομία – Σε όσους με κατηγορούν ότι πρεσβεύω την πτώχευση της Ελλάδα: Αγαπητοί μου, αυτά είναι προχτεσινά νέα. το κράτος μας πτώχευσε το 2ο1ο και παραμένει σε αυτή την κατάσταση, προσποιούμενο ότι δεν πτώχευσε λαμβάνοντας συνεχώς τις “δόσεις” του (Πρόλογος του νέου μοθυ βιβλίου Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ)

15 ΔΕΚ 2014 – Για να χορέψουν οι αγορές πεντοζάλη – Η Ανθούλα και η Άννα (δύο ιστορίες “μεταρρυθμίσεων”) – 

22 ΔΕΚ 2014 – Ο αδικημένος των Χριστουγέννων και το χρηματοπιστωτικό σύστημα 

TERRA NULLIUS

Γιατί επέλεξα τον τίτλο terra nullius, που σημαίνει κενή, άδεια γη;

Ο όρος είναι νομικός, αγγλοσαξωνικής προέλευσης. Οι ρίζες του βρίσκονται στην φιλοσοφία του John Locke ο οποίος ανέδειξε την σχέση του ανθρώπινου μόχθου, της εργασίας, με το δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Το ερώτημα που έθεσε ο Locke ήταν: Πότε έχει κάποιος δικαίωμα σ΄ένα κομμάτι γης; Για να απαντήσει μας ζητά να φανταστούμε τι γίνεται στην περίπτωση που κάποιοι ανακαλύπτουν ένα ερημικό νησί, πάνω στο οποίο δεν έχει έως τώρα πατήσει άνθρωπος, αποβιβάζονται και δηλώνουν ότι τους ανήκει. Δικαιούνται να το κάνουν; Ναι, υπό έναν όρο, λέει ο Locke: Όχι μόνον πρέπει να είναι «κενή ανθρώπων» αυτή η γη, terra nullius, δηλαδή να μην έχει κάποιος άλλος δικαιώματα πάνω της αλλά πρέπει, ακόμα, οι νιόφερτοι να δουλέψουν την γη αυτή, να χύσουν τον ιδρώτα τους πάνω της, κάνοντάς την να παράγει καρπούς, σοδειές. Τότε, όση από αυτή την γη καλλιέργησαν, ανέμειξαν τον μόχθο τους μαζί της, είναι δική τους – και κανείς, άτομο ή κράτος, δεν νομιμοποιείται να τους την πάρει.

Υπό μία έννοια, αυτή η άποψη ήταν η απαρχή της πολιτικής οικονομίας που, αργότερα, συνέχισε ο Μαρξ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μαρξ ξεκινά, όπως κι ο Locke, με την υπόθεση ότι η αξία προκύπτει από τον ανθρώπινο μόχθο – μια υπόθεση πάνω στην οποία έχτισε τις οικονομικές του θεωρίες, τους τρεις τόμους του Κεφαλαίου για παράδειγμα.

Ωραία όλα αυτά θα μου πείτε. Αλλά που κολλάει το terra nullius, η κενή γη του Locke με την εκπομπή σου. Να σας πω. Όταν οι άγγλοι έφτασαν στην Αυστραλία το 1788, ήταν αποφασισμένοι να την κηρύξουν ολόκληρη ιδιοκτησία τους. Πως όμως μπορούσε αυτό να σταθεί στο αγγλικό δίκαιο το οποίο, όσον αφορούσε τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα, βασιζόταν στον John Locke.

Ο μόνος τρόπος να πείσουν τους εαυτούς τους πως είχαν δικαίωμα στην γη της Αυστραλίας ήταν να την θεωρήσουν terra nullius, κενή γη, να αποβιβαστούν σε αυτή, να την καλλιεργήσουν, κι έτσι να θεωρήσουν πως είναι δικαιωματικά δική τους.

Υπήρχε βέβαια ένα προβληματάκι. Η terra δεν ήταν nullius! Κατοικείτο ήδη από 5 εκατομμύρια Αβορίγινες. Πως έλυσαν το πρόβλημα οι άγγλοι έποικοι; Υποστηρίζοντας ότι οι ιθαγενείς δεν ήταν 100% άνθρωποι, χαρακτήρισαν την Αυστραλιανή Ήπειρο terra nullius! Το αποτέλεσμα ήταν το ξεκλήρισμα των Αβορίγινων που σήμερα, από τα αρχικά 5 εκατομμύρια, είναι ζήτημα να επιβιώνουν 150 χιλιάδες ψυχές. Ξέρετε πότε ανατράπηκε αυτός ο χυδαίος νομικός χαρακτηρισμός της προ του 1788 Αυστραλίας ως terra nullius; Το 1988, από το Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας.

Ο λόγος που επέλεξα την Terra Nullius ως τίτλο της εκπομπής αυτής είναι ότι η συγκεκριμένη ιστορία δεν αφορά μόνον την Αυστραλία. Αφορά όλες τις περιπτώσεις της αποικιοκρατίας, της συστηματικής καταπίεσης ενός λαού από έναν άλλον. Μπορεί η Ελλάδα σήμερα να μην θεωρείται, επισήμως, terra nullius από την ΕΕ και την τρόικα όμως οι έλληνες, όπως και οι πορτογάλλοι, οι ιρλανδοί, οι κάτοικοι της Νότιας Ιταλίας, οι ισπανοί, οι φτωχοί γερμανοί, οι κάτοικοι των γκέτο γύρω από το Παρίσι αντιμετωπίζονται ως κάτι λιγότερο από 100% άνθρωποι. Οι χώρες, οι περιοχές, οι συνοικίες τους θεωρούνται θεσμικά κενές, στερούμενες πληθυσμών που να έχουν το δικαίωμα να διαμορφώνουν το μέλλον τους. Τα Μνημόνια δεν θα γράφονταν, όπως γράφτηκαν, αν δεν υπήρχε μια δόση της νοοτροπίας του terra nullius στο νου των συγγραφέων τους.

Κάπως έτσι σκέφτηκα να συνδέσω την ραδιοφωνική εκπομπή που έκανα κάποτε στην Αυστραλία με την νέα εκπομπή που αρχίζει σήμερα, εδώ Στο Κόκκινο. Το Terra Nullius με έπεισε ότι αποτελεί έναν ενδιαφέροντα συνδετικό κρίκο. Μια ευκαιρία να πούμε όλοι μαζί, όχι δεν είμαστε και δεν θα γίνουμε Terra Nullius, κι ας μεταναστεύουν οι νέοι μας σωρηδόν, δραπέτες από την κρίση και την αναξιοπρέπεια στην οποία τους καταδικάζει η Μνημονιακή Ελλάδα.