Η εβδομάδα που πέρασε ήταν ιστορική: Το γερμανικό Κοινοβούλιο τροποποίησε το Σύνταγμα εξαιρώντας από συνταγματικό φρένο χρέους τους εξοπλισμούς ώστε να επιτρέπονται απεριόριστες στρατιωτικές δαπάνες – όσο βαθιά στο κόκκινο και να σπρώξουν τον προϋπολογισμό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης! Στο μεταξύ, καμιά αντίστοιχη δημοσιονομική γενναιοδωρία δεν αφορά στις επενδύσεις σε νοσοκομεία, εκπαίδευση, πυροσβέστες, παιδικούς σταθμούς, συντάξεις, πράσινες τεχνολογίες κ.λπ. Εν ολίγοις, όταν πρόκειται για τη χρηματοδότηση της ζωής, η λιτότητα ζει και βασιλεύει στη συνταγματική τάξη της Γερμανίας. Μόνο οι επενδύσεις στον θάνατο έχουν απελευθερωθεί από τα συνταγματικά δεσμά της λιτότητας.
Ο βαθύτερος λόγος για την εισαγωγή αυτής της εντυπωσιακής αλλαγής στο Σύνταγμα της Γερμανίας είναι απλός: Οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες δεν είναι πλέον ανταγωνιστικές. Δεν μπορούν να κερδίζουν πουλώντας τα αυτοκίνητά τους. Έτσι, απαιτούν από το γερμανικό κράτος να αγοράζει τανκς που η Rheinmetall θα κατασκευάζει στις παροπλισμένες γραμμές παραγωγής της Volkswagen. Όμως, για να πληρώνει το κράτος για αυτά τα τανκς, έπρεπε να παρακαμφθεί το συνταγματικό φρένο των κρατικών ελλειμμάτων. Πάντα πρόθυμα να εξυπηρετήσουν τα μεγαλοεπιχειρηματικά αφεντικά τους, τα κεντρώα κόμματα (Χριστιανοδημοκράτες, Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι) ήταν έτοιμα να υπερψηφίσουν αυτή την κυνική συνταγματική αλλαγή που ακυρώνει τον μεταπολεμικό προσανατολισμό της Γερμανίας προς την ειρήνη και τον αφοπλισμό.
Για να αλλάξουν όμως το Σύνταγμα, τα κεντρώα κόμματα χρειάζονταν πλειοψηφία δύο τρίτων και στα δύο σώματα του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου της Γερμανίας: την κάτω βουλή, την Μπούντεσταγκ, αλλά και την άνω βουλή, την Μπούντεσρατ, όπου κάθε κρατίδιο εκπροσωπείται με βάση το μέγεθός του και μέσω της κυβέρνησης συνασπισμού που το κυβερνά. Ενώ τα κεντρώα κόμματα εξασφάλισαν την πλειοψηφία των δύο τρίτων στην απερχόμενη Μπούντεσταγκ, αντιμετώπισαν ένα σοβαρό πρόβλημα στο Bundesrat. Το Die Linke, το «αριστερό κόμμα», το οποίο συγχαίραμε για το καλό εκλογικό του αποτέλεσμα πρόσφατα, είχε την ευκαιρία να προκαλέσει την αποχή των κυβερνήσεων των κρατιδίων στις οποίες συμμετείχε από την ψηφοφορία στο Bundesrat. Αυτό θα είχε μπλοκάρει τη συνταγματική τροποποίηση και θα είχε επιφέρει θανατηφόρο πλήγμα στην ύπουλη επιστροφή του μιλιταριστικού κεϋνσιανισμού. Δυστυχώς, η ηγεσία του Die Linke επέλεξε να μην χρησιμοποιήσει τη δύναμή της, την ψήφο της στη Bundesrat. Εν ολίγοις, οι βουλευτές του Die Linke ένωσαν τις δυνάμεις τους με το πολεμοκάπηλο Ακραίο Κέντρο για να πέσουν οι συνταγματικοί περιορισμοί στην ξέφρενη κούρσα του εξαιρετικά δαπανηρού και επικίνδυνου επανεξοπλισμού της Γερμανίας.
Οι ψηφοφόροι του Die Linke είναι, δικαίως, εξοργισμένοι, με ορισμένους από αυτούς να ζητούν ακόμη και τη διάλυση των πολιτειακών συνασπισμών στους οποίους συμμετέχει το κόμμα καθώς και την αποπομπή των εμπλεκόμενων στελεχών του. Ήδη η αποτυχία του Die Linke να ξεσηκωθεί ενάντια στη γενοκτονία των Παλαιστίνιων, και τον ολοκληρωτισμό με τον οποίο το γερμανικό κράτος αντιμετώπισε όσους από εμάς στραφήκαμε κατά της γενοκτονίας, έχει αμαυρώσει το Die Linke στα μάτια των προοδευτικών όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και διεθνώς.
Τίποτα δεν εξαφανίζει την ηθική υπόσταση ενός πολιτικού κόμματος της Αριστεράς πιο αποτελεσματικά από μια ηγεσία που επιθυμεί διακαώς να γίνει «αποδεκτή» από ένα Ακραίο Κέντρο που κινείται συνεχώς προς την ξενοφοβική, πολεμοκάπηλη Ακροδεξιά. Σα να μην έφτανε το ότι οι ηγέτες του Die Linke έκαναν τα στραβά μάτια στο γενοκτονικό σχέδιο απαρτχάιντ του Ισραήλ, τώρα, αυτή την εβδομάδα, έκαναν το επόμενο βήμα προς την πολιτική απαξία: χρησιμοποίησαν τις ψήφους τους στο Bundesrat για να κατοχυρώσουν, για πρώτη φορά μετά το 1945, τον μιλιταριστικό κεϋνσιανισμό στο γερμανικό σύνταγμα.
Καληνύχτα Die Linke. Και καλή τύχη.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Μετά την δημοσίευση του πιο πάνω στο ThePressProject, κάποιοι της Νέας Αριστεράς και του Σύριζα, που δεν χάρηκαν την αποκάλυψη του ΜέΡΑ25 του τρόπου με τον οποίο πως το αδελφό τους Die Linke ξεδιάντροπα επέτρεψε να περάσει η συνταγματική αλλαγή υπέρ των ξέφρενων εξοπλισμών στην Άνω Βουλή της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, έβαλαν τα δυνατά τους να μας διαψεύσουν. Τα γεγονότα όμως είναι αδιαμφισβήτητα: το Die Linke επέλεξε, με τρόπο κρυφό και υποχθόνιο, να επιτρέψει τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας προσποιούμενο ότι τον καταψήφισε. Οι φίλοι της Νέας Αριστεράς και του Σύριζα καλό θα κάνουν να πάψουν να εθελοτυφλούν.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Στη Σαξονία κυβερνά κυβέρνηση μειοψηφίας. Στην ψηφοφορία στο κοινοβούλιο της Σαξονίας για το πώς θα έπρεπε να ψηφίσουν στην Άνω Βουλή (Bundesrat), το ΟΧΙ του die Linke θα υποχρέωνε το κρατίδιο αυτό είτε να ψηφίσει ΟΧΙ στην είτε να απέχει. Τότε δεν θα πέρναγε η συνταγματική αναθεώρηση που επιτρέπει τους αχαλίνωτους εξοπλισμούς. Δεν το έκαναν και έτσι πέρασε. Τόσο απλά.
Το πραγματικά θλιβερό της υπόθεσης είναι η διπλοπροσωπία, η υποκρισία και η δειλία της ηγεσίας του Die Linke. Μη ξεχνάμε ότι το Ακραίο Κέντρο αναγκάστηκε να προβεί στην βαθιά αντιδημοκρατική πρακτική να περάσει άρον άρον την συνταγματική αναθεώρηση από την απερχόμενη (καταψηφισμένη) Βουλή ώστε να υπερκεράσει την εκπεφρασμένη αντίθεση του Die Linke – το οποίο στη νέα Βουλή είχε τις ψήφους που χρειαζόταν για να μπλοκάρει την αναθεώρηση. Κι όμως. Η ηγεσία του Die Linke της επέτρεψε να περάσει με τον θλιβερό τρόπο που περιγράφτηκε πιο πάνω.
Κρίμα. Το ΜέΡΑ25, αμέσως μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές, συγχαρήκαμε το Die Linke για τις καλές του επιδόσεις προσθέτοντας ότι θα παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τον τρόπο με τον οποίο θα προωθεί το ζήτημα της υπεράσπισης όσων αντιστέκονται στη γενοκτονία των Παλαιστίνιων και της πολεμοκαπηλείας που φέρνει εξοπλισμούς. Δεν πέρασε μήνας και το Die Linke απέδειξε ότι δεν άξιζε τα συγχαρητήρια μας.
Όσο για τους φίλους της Νέας Αριστεράς – Σύριζα που απεγνωσμένα προσπαθούν να καλύψουν την υποκρισία του Die Linke, δεν μας εκπλήσσουν. Εδώ ακόμα θεωρούν ότι το Χρηματιστήριο Ενέργειας, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, η πώληση του ΟΣΕ στους Ιταλούς, το «μαξιλαράκι» από τα ματωμένα πλεονάσματα και ολόκληρο το 3ο (και το 4ο) Μνημόνιο έσωσαν την Ελλάδα και προώθησαν την υπόθεση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Στην υποστήριξη της συνθηκολόγησης του Die Linke στο νέο μιλιταριστικό Κεϊνσιανισμό θα κολλήσουν;
