Η ΔΕΘ αφορά πρωτίστως την οικονομία. Δικαιούμαστε να μιλάμε για οικονομία μέσα στην καταστροφή, μέσα στον θρήνο των ανθρώπων; Ναι, έχουμε υποχρέωση να το κάνουμε όταν η καταστροφή οφείλεται στην υφαρπαγή της οικονομίας από την ολιγαρχία την οποία εκπροσωπεί ένας Πρωθυπουργός που δεν ήρθε στην ΔΕΘ μόνο και μόνο για να κρυφτεί για όσο χρόνο του λέει ο κ. Greenberg ότι θα κρατήσει η οργή των πολιτών.
Το στρατηγικό κρυφτούλι είναι το φόρτε του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ακόμα κι όταν παραδέχεται την κλιματική κρίση, το κάνει για να κρύψει τις ευθύνες του. Να τις αποποιηθεί. Την ώρα που μας «νουθετεί» ότι, λόγω κλιματικής κρίσης, τέλος τα ανέμελα καλοκαίρια και οι ήπιοι χειμώνες, κλείνει με νόημα το μάτι στους πετρελαιάδες να κάνουν τα πάντα για να ενισχύσουν την κλιματική καταστροφή: εξορύξεις, αγωγούς, γιγαντιαίες μη ανακυκλώσιμες δασοκτόνες ανεμογεννήτριες στις βουνοκορφές.
Εμείς είμαστε εδώ επειδή η ανάληψη πολιτικής ευθύνης είναι υποχρέωση όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης – και δεν αντικαθίσταται από περιοδείες πολιτικών στον τόπο του θρήνου ή με κροκοδείλια δάκρυα μπροστά στις κάμερες.
Εμείς είμαστε εδώ με συνέπεια. Κόντρα στις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησης Μητσοτάκη, τον Ιούλιο του 2019, όταν κανείς άλλος πολιτικός αρχηγός δεν μίλαγε για κλιματική κρίση, έθετα επιτακτικά το μείζον ζήτημα της κλιματικής καταστροφής στη Βουλή. Ως ΜέΡΑ25 προειδοποιούσαμε την κυβέρνηση να μην κρύβεται πίσω από το «ε, και τι να κάνουμε εμείς, η μικρή Ελλάς, για το κλίμα του πλανήτη». Επιμέναμε στην Ανάδειξη Ολοκληρωμένης Στρατηγικής κατά της Κλιματικής Καταστροφής με δύο σκέλη:
Σκέλος 1ο: Πολιτική προστασία από καιρικά φαινόμενα και ανακούφιση των θυμάτων της κλιματικής κρίσης: Γνωρίζαμε ότι θα είναι ακραία τα φαινόμενα και προτείναμε μέτρα αντιμετώπισης, αντιπλημμυρικά έργα, ενίσχυση της δασοπυρόσβεσης και διαχωρισμό της από την πυροσβεστική πόλεων, την θωράκιση και μόνωση κτηρίων με τρόπο που να ενισχύει την εγχώρια βιομηχανία και βιοτεχνία. Τίποτα δεν έγινε από αυτά. Περιφερειακά προγράμματα πολιτικής προστασίας εκπονήθηκαν, ΤΕΡΝΑ και Σια εισέπραξαν τεράστια ποσά, αλλά στην πράξη τίποτα. Ανοχύρωτα δάση, βουνά, κάμποι, χωριά, πόλεις, πολίτες.
Σκέλος 2ο: Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση που θα δημιουργήσει νέες, καλές θέσεις εργασίας για την παραγωγή – όχι για την εισαγωγή από Γερμανία και Κίνα – πράσινων τεχνολογιών. Είμασταν το ΜΟΝΟ κόμμα που τόλμησε να πει: ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ. ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΧΕΡΣΑΙΕΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ. Μάλιστα, το 2020, εν μέσω κορωνοϊού, κατέθεσα εδώ στην ΔΕΘ Ολοκληρωμένο Σχέδιο για την Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση με έμφαση σε νέες βιομηχανίες εγχώριας παραγωγής σύγχρονων
-
μπαταριών και φωτοβολταϊκών στέγης
-
ανακυκλώσιμων πλωτών ανεμογεννητριών
-
του λογισμικού που απαιτούν τα νέα έξυπνα αποκεντρωμένα δίκτυα πράσινης ενέργειας
-
ολοκληρωμένα μικροκυκλώματα και, βέβαια,
-
πράσινου υδρογόνου για βιομηχανική χρήση π.χ. στην Λάρκο και τις Χαλυβουργίες (H2GS)
Προειδοποιούσαμε: Δεν έχουμε πολύ χρόνο! Ξεκαθαρίζαμε πως, αν χάσουμε κι αυτή την βιομηχανική επανάσταση, που θα έβαζε την Ελλάδα με αξιώσεις στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, δύσκολα η Ελλάδα θα γίνει βιώσιμη.
Σήμερα, τρία χρόνια αργότερα, ούτε συζήτηση για όλα αυτά. Χάνουμε και αυτό το τραίνο καθώς ούτε ένα κόμμα στη Βουλή δεν πήρε αυτό το Σχέδιο μας έστω να το αντιγράψει. Να γιατί πολλοί πολίτες, ακόμα και άνθρωποι που δεν μας ψήφισαν, μιλούν για την εκκωφαντική απουσία της φωνής του ΜέΡΑ25 στη Βουλή.
****
Και δεν είναι βέβαια μόνο οι πλημμύρες, τα καμένα δάση, η χρησιμοποίηση της κλιματικής κρίσης ως άλλοθι, το 112 μιά να σου λέει ΕΚΚΕΝΩΣΤΕ (όταν οι δρόμοι είναι απροσπέλαστοι) μιά να σε διατάζει ΜΕΙΝΕΤΕ ΜΕΣΑ (όταν τείχος νερού έρχεται να σε πνίξει) – καθιστώντας έτσι την Πολιτική Προστασία ανέκδοτο.
Όπως με το έγκλημα των Τεμπών, με τις εκατοντάδες των πνιγμένων υπό το ψυχρό βλέμμα της Ελληνικής Ακτοφυλακής στα ανοικτά της Πύλου, έτσι και μες το καλοκαίρι είδαμε την κοινή γνώμη να παραλύει, να σηκώνει τα χέρια ψηλά, παρακολουθώντας μουδιασμένη
-
κροάτες ναζί να κυκλοφορούν και να δολοφονούν υπό το βλέμμα αστυνομικών που αντί να είναι όργανα της τάξης λειτουργούν ως ταξικά όργανα – ως υπάλληλοι των φαντς, με τις κλούβες να βάζουν πλάτη στους δικαστικούς κλητήρες που πετάνε τον κόσμο από τα σπίτια τους
-
τον εκφασισμό της καθημερινότητας να δημιουργεί νέους Ζακ στις μπουκαπόρτες των πλοίων
-
την ακρίβεια που είναι η Νέα Λιτότητα και συνάμα ο Νέος Ταξικός Πόλεμος
-
τις συνθήκες εργασίας που δεν μας επιτρέπουν πια να μιλάμε καν για εργασιακές σχέσεις αλλά μόνο για βία κατά των εργαζόμενων
-
τα δημόσια σχολειά και πανεπιστήμια να αντιμετωπίζονται ως αποθήκες ψυχών πριν ριχτούν στην αρένα της εργασιακής βίας – δείτε την αισχρή κατάσταση ΣΗΜΕΡΑ το πρωί όταν άνοιξαν τα δημόσια σχολεία, όπως κάθε χρόνο, χωρίς την στοιχειώδη προετοιμασία.
Πολλοί αναρωτιούνται: «Γιατί δεν αντιδρά ο κόσμος;» Μας ρωτούν: «Γιατί τους ξαναψήφισε κι άφησε εσάς εκτός;»
Η σύντομη απάντηση απαρτίζεται από δύο λέξεις: Πανδημία και Πληθωρισμός.
-
Η Πανδημία επέτρεψε σε ελληνική κυβέρνηση για πρώτη φορά από το 2009 να δανειστεί και να μοιράσει, χωρίς όρους, 60 δις – την μερίδα του λέοντος στο προνομιούχο 1%, αλλά και κάποια επιδόματα (εξευτελιστικά μεν αλλά απτά δε) σε αρκετούς μη προνομιούχους.
-
Ο Πληθωρισμός πέτυχε μ’ ένα σμπάρο δυο τριγώνια: Από τη μία συρρίκνωσε τον λόγο Χρέους-ΑΕΠ πληθωρίζοντας τον παρονομαστή και, έτσι, δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι το δημόσιο χρέος έγινε βιώσιμο. Από την άλλη, για πρώτη φορά από το 2010, εκτίναξε τα ενοίκια στα ουράνια. Δεδομένου ότι 1 εκατομμύριο 700 χιλιάδες φυσικά πρόσωπα εισπράττουν κάποιο ενοίκιο, αυτό σημαίνει ότι άλλο ένα 20% με 30% του πληθυσμού είδε νέα εισοδήματα για πρώτη φορά από το 2010.
Έτσι, μπορεί η Ακρίβεια να έστειλε ακόμα πιο βαθιά στον πάτο της Ανέχειας την πλειοψηφία, πολλαπλασιάζοντας τα κόκκινα δάνεια, όμως επιδόματα και ενοίκια εξαγόρασαν την ανοχή του 24% των πολιτών οι οποίοι ψήφισαν Νέα Δημοκρατία, δηλαδή το 40% του 60% που ψηφίζει.
Προσθέστε σε αυτό το σκηνικό
-
έναν Μιντιακό Ολοκληρωτισμό – που όμοιός του μόνο στην Ουγγαρία του Ορμπάν και την Τουρκία του Ερντογάν συναντά κανείς, και
-
μια ανύπαρκτη αντιπολίτευση ανίκανη να απειλήσει την ηγεμονία του Ορμπανισμού-με-ελληνικά-χαρακτηριστικά
κι έχετε την απάντηση στο ερώτημα: Γιατί δεν αντιδρά ο κόσμος. Γιατί τους ξαναψήφισε.
Να γιατί δεν το βάζουμε κάτω. Δεν τα παρατάμε ΕΠΕΙΔΗ στον ζόφο αυτόν που ζούμε λείπει από τη Βουλή η αντιπολίτευση που, για να είναι αποτελεσματική και επίκαιρη, πρέπει να είναι – περισσότερο από ποτέ – ουμανιστική, ενωτική, οικολογική και ορθολογικά αριστερή.
****
Λένε κάποιοι ότι είναι παρωχημένο το δίπολο Αριστερά-Δεξιά. Ότι σήμερα προέχει η αποτελεσματική, χωρίς ιδεολογίες, προστασία του περιβάλλοντος, των ανθρώπων, του πνεύματος και της ηθικής. Σφάλουν.
Μέχρι το 2018, σχεδόν όλοι έχαναν από την κρίση. Ακόμα κι ευκατάστατοι. Μέσα σε συνθήκες γενικευμένης καθίζησης, η ταξική πάλη έζησε κι αυτή την δική της ύφεση. Για αυτό, όταν ιδρύσαμε το ΜέΡΑ25, μιλούσαμε για ένα πλατύ μέτωπο ανυπακοής στην τρόικα – επειδή η πτώχευση άγγιζε ακόμα και πατριώτες συντηρητικούς που ψήφισαν ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα.
Σήμερα όμως, τα Μνημόνια του ΣΥΡΙΖΑ, που εκμεταλλεύτηκε η ΝΔ, γέννησαν τεράστια νέα προσοδοφορία εν μέσω βέβαια συνεχιζόμενης Υπανάπτυξης και Χρεοδουλοπαροικίας. Η πώληση κόκκινων δανείων, το Χρηματιστήριο Ενέργειας, οι για-ένα-κομμάτι-ψωμί ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΗ-COSMOTE-Λιμανιών-Τραίνων-Ελληνικού, τα 60 δις δανεικών που έριξε ο κ. Μητσοτάκης στις αγορές – χωρίς ίχνος παραγωγικών επενδύσεων – όλα αυτά πλούτισαν ένα 20% εις βάρος του 80% που καταβαραθρώθηκε ακόμα περισσότερο και, έτσι, αναζωπύρωσαν την Ταξική Πάλη. Αυτή η αναζωπύρωση της Ταξικής Πάλης μας έφερε το ΜέΡΑ25, την Αριστερά ολόκληρη, προ διλήμματος:
-
Να συστρατευτούμε κι εμείς με τις ταξικές επιθέσεις εναντίον των πολλών και να ενσωματωθούμε, με προοδευτικό πρόσημο και μανδύα, στο νέο καθεστώς της ανακάμπτουσας ολιγαρχίας εις βάρος των πολλών και της βιωσιμότητας της πατρίδας; Ή
-
Να συστρατευτούμε με τα θύματα του Ταξικού Πολέμου και μιλήσουμε για ρήξη τόσο με την ανακάμπτουσα ολιγαρχία όσο και την ηγεσία της κεντροαριστεράς που αποφάσισε την ενσωμάτωσή της στο νέο καθεστώς;
Η απάντηση του ΜέΡΑ25 ήταν ξεκάθαρη. Όπως ξεκάθαρο και το πολιτικό κόστος, για να μην πω το προσωπικό κόστος, που υποστήκαμε.
Να γιατί η Αριστερά είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Ας το σκεφτούμε λογικά:
-
Μπορεί να υπάρξει πραγματική δασοπροστασία όταν ένα δέντρο είναι πιο πολύτιμο καμένο απ’ ότι ζωντανό; Όταν ένα δάσος ανεμογεννητριών χτισμένο στα καμένα φέρνει αμύθητες προσόδους στους ολιγάρχες που καταπατούν τα καμένα;
-
Μπορεί η πράσινη ενέργεια να ρίξει τις τιμές του ρεύματος και τον πληθωρισμό όταν φωτοβολταϊκά σε παροπλισμένη αγροτική γη είναι πιο επικερδή για τους ολιγάρχες από φωτοβολταϊκά στις ταράτσες των πολυκατοικιών που θα προσφέρουν φτηνό ρεύμα στους πολλούς;
-
Μπορούν οι εργαζόμενοι να ωφεληθούν από τις εκπληκτικές ψηφιακές τεχνολογίες, τους αλγόριθμους, την τεχνητή νοημοσύνη, τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες πληρωμών που θα έπρεπε να ξεδοντιάζουν τις τράπεζες όταν οι έχοντες επιστρατεύουν τους αλγόριθμους για να κάνουν τους εργαζόμενους να τρέχουν σαν τον Βέγγο (eFood, Wolt), να μονοπωλούν αγορές (Skroutz) κλείνοντας τους μικρομεσαίους, να δημιουργούν το ψηφιακό ευρώ υπέρ των τραπεζιτών κι όχι, όπως θα έκανε το Δήμητρα, υπέρ του κόσμου;
Ας είμαστε ξεκάθαροι: Από τότε που αναζωπυρώθηκε ο Ταξικός Πόλεμος, λόγω Μνημονίων Τσίπρα και της έξυπνης εκμετάλλευσής τους από την Μητσοτάκης ΑΕ, κάθε πολιτική αντιμετώπισης της κλιματική κρίσης, της ακρίβειας, της εκμετάλλευσης και της υπανάπτυξης, για να είναι σοβαρή, πρέπει να είναι Αριστερή – να έρχεται σε σύγκρουση με τα ταξικά συμφέροντα των λίγων – στην πράξη, βέβαια, όχι στα λόγια. Όποιοι προσποιούνται το αντίθετο, στο όνομα κεντροαριστερών, σοσιαλδημοκρατών και πράσινων αλόγων, απλά… προσποιούνται.
Κοιτάζοντας την σημερινή Βουλή, η ανάγκη ύπαρξης, ανασύνθεσης και ενδυνάμωσης του ΜέΡΑ25 είναι εμφανής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώνει την πορεία του όχι προς την σοσιαλδημοκρατία αλλά προς μια απομίμηση του Αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος. Θα θέλαμε την επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην Αριστερά. Δεν το βλέπουμε όμως. Το αντίθετο παρατηρούμε: ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ να διαγκωνίζονται να κερδίσουν την εύνοια της ολιγαρχίας ως ο δεύτερος πόλος του ολιγαρχικού συστήματος σε πολιτικό σκηνικό χώρας που δεν χωρά δύο ΠΑΣΟΚ – κάτι που γνωρίζουν καλά και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη, το ΚΚΕ, παρά τον αντικαπιταλιστικό του προσανατολισμό, δεν απειλεί το σύστημα καθώς δεν θα γίνει ποτέ πλειοψηφικό λόγω
-
της προσήλωσής του στο γραφειοκρατικό, υπερσυγκεντρωτικό, ιεραρχικό οικονομικό μοντέλο
-
της αδυναμίας του να συνειδητοποιήσει τη φύση και το μέγεθος της κλιματικής κρίσης
-
του εγγενούς κοινωνικού συντηρητισμού του
-
της εχθρικής, αντι-ενωτικής του στάσης
-
ενός εγγενούς αποπνικτικού αυταρχισμού
Έτσι, με την «Μητσοτάκης ΑΕ» κυρίαρχη και την Αντιπολίτευση ανίκανη να δημιουργήσει ρεύμα αντίστασης, η Ελλάδα είναι ολοένα και λιγότερο βιώσιμη.
Ακόμα και οι μετανάστες μεταναστεύουν, ακολουθώντας την αυτόχθονη νεολαία μας στο δρόμο της Νέας Ξενιτειάς, ενισχύοντας την ερημοποίηση της χώρας.
Στο φαντασιακό της διεθνούς ολιγαρχίας που δίνει εύσημα στην Ελλάδα, η Ελλάδα ολόκληρη φαντάζει ως «πεδίο βολής φθηνό», ως ένα τεράστιο ορυχείο προσόδων που, αφού εξαχθούν, θα αφήσουν πίσω τους σεληνιακό τοπίο για τους αυτόχθονες έλληνες και απλησίαστα 5στερα ξενοδοχεία στις όμορφες γωνιές που ιδιωτικοποιούνται καθημερινά.
Η χώρα μας τελειώνει, η Ελλάδα λιγοστεύει. Για αυτό είμαστε εδώ.
Στους φίλους που αγωνιούν και αναρωτιούνται
Στους αντίπαλους που ελπίζουν ότι τελειώσαμε
Στους πολίτες που μας πίστεψαν, είτε μας ψήφισαν είτε όχι
Σήμερα, από την ΔΕΘ, απαντάμε: Ναι, το ΜέΡΑ25 είμαστε εδώ!
Μετά από μια συντριπτική εκλογική ήττα για την Αριστερά στο σύνολό της, και βέβαια μια στρατηγική ήττα για το ΜέΡΑ25, όλο αυτό το δυστοπικό καλοκαίρι προβληματιστήκαμε, διαβουλευτήκαμε, στοχαστήκαμε ΚΑΙ, εν τέλει, ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ:
Δεν το βάζουμε κάτω! Ανανεώσαμε την Κεντρική μας Επιτροπή και βάλαμε πλώρη για ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ του ΜέΡΑ25 & ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ της Ενωτικής Συμμαχίας μας με δυνάμεις που έχουν πλειοψηφική, ριζοσπαστική προοπτική. Άμεσοι στόχοι μας:
-
Το 2ο Διαβουλευτικό Συνέδριό μας στις 7,8 και 9 Δεκεμβρίου 2023
-
Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024