Το 2022 μας έφερε πόλεμο, μας έφερε ακρίβεια, νέα υποχώρηση δημοκρατικών θεσμών, νέες κακουχίες για τους πολλούς εν μέσω πανηγυρισμών και απίστευτης αισχροκέρδειας των πολύ λίγων, μας έφερε όμως και κοντά σε ανθρώπους που αντιστέκονται, που οι αγώνες τους μας ενδυναμώνουν, μας εμψυχώνουν έτσι ώστε το 2023 να κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε υπέρ των πολλών. Ήδη ο θόρυβος της εκλογομαχίας δεν επιτρέπει νηφάλια εκτίμηση της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Γι’ αυτό καταθέτουμε εδώ την νηφάλια εκτίμηση του ΜέΡΑ25 για την κατάσταση στη χώρα μας και για την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

1. Ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν περισσότερο εξαρτημένη από ό,τι είναι σήμερα.

Ποτέ ο ιδιωτικός και δημόσιος τομέας μας δεν ήταν πιο βαθιά εξαρτημένοι και χρεοκοπημένοι επί της ουσίας. Παράλληλα, ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν περισσότερο εξαρτημένη και λιγότερο οικονομικά βιώσιμη από ό,τι είναι σήμερα.

Γιατί λέω ότι ο ελληνικός ιδιωτικός και δημόσιος τομέας είναι πιο εξαρτημένος και πιο χρεοκοπημένος από ποτέ; Ήρθε η στιγμή για σταράτα λόγια. Έχουμε ένα δημόσιο χρέος 400 δισεκατομμυρίων, ένα ΑΕΠ μισό από αυτό σε μια περίοδο κλιμακούμενων επιτοκίων, όταν ξέρουμε ότι στα τέλη της δεκαετίας του 2020, όταν θα έχει τελειώσει η σημερινή πιστωτική κάρτα, την οποία εσείς του ΣΥΡΙΖΑ την ονομάζετε «μαξιλαράκι», θα αναγκαστεί το δημόσιο –όποιος και αν είναι στην εξουσία- σε τεράστια δάνεια για να προβεί στις αποπληρωμές του τείχους του χρέους που έρχεται από το 2028 και μετά.

Θα μου πείτε, ποιός νοιάζεται; Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2020; Νοιάζει τον κόσμο εκεί έξω που δεν αντέχει πλέον να ατενίζει το μέλλον της χρεοκοπίας του, που κουράστηκε. Νοιάζει ακόμα και τους σοβαρούς, τους υπομονετικούς επενδυτές, ξένους και Έλληνες, που μένουν μακριά από τη χώρα, που δεν επενδύουν σοβαρά βλέποντας τι έρχεται στο τέλος της δεκαετίας. Και να ήταν μόνο το υπάρχον χρέος και τα κλιμακούμενα επιτόκια!

Γνωρίζουμε τι σημαίνει μια χώρα, ιδίως σαν την Ελλάδα, να έχει ένα έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών που να τρέχει με ρυθμό 8% ετησίως. Σημαίνει ότι ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας της χώρας μαζί, οι Έλληνες και Ελληνίδες μαζί, ιδιώτες και δημόσιο μαζί, κάθε χρόνο 8% του συνολικού μας εισοδήματος το δανειζόμαστε μόνο και μόνο για να εισάγουμε αυτά που εισάγουμε, χωρίς τίποτα σοβαρό να επενδύεται από αυτά στις παραγωγικές διαδικασίες του μέλλοντος, για παράδειγμα το πράσινο υδρογόνο. Να γιατί λέω ότι ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν περισσότερο εξαρτημένη από ό,τι είναι σήμερα.

Και τι απαντούν οι του μνημονιακού τόξου σε αυτή την πραγματικότητα; Τίποτα απολύτως. Απλά βασίζονται στη γενναιοδωρία των δανειστών (κρατών και ιδιωτών). Λένε και ξαναλένε ότι η καλή Ευρώπη έχει λύσει το πρόβλημά μας, βάζει πλάτη. Για τώρα βάζει πλάτη, υπό αποπνικτικούς όρους βεβαίως για την παραγωγική βάση της χώρας. Για παράδειγμα έχουμε 24% ΦΠΑ σε μια σπασμένη χώοικονομίαρα, κόκκινα δάνεια που καταρρακώνουν την κοινωνία και μεταφέρουν τον πλούτο των μικρομεσαίων στα Cayman Islands, χρηματιστήρια ενέργειας που στεγνώνουν την όποια ρευστότητα υπάρχει εκεί έξω, νοικοκυριών και μικρομεσαίων, υπέρ κάποιων συγκεκριμένων ολιγαρχών.

Το κοινό αφήγημα Νέας Δημοκρατίας, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το πρόβλημα του χρέους είναι λυμένο και απλά τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος το έλυσε, αν το έλυσε ο κ. Βαγγέλης Βενιζέλος με τον κ. Αντώνη Σαμαρά, με το PSI, αν το έλυσε ο κ. Τσίπρας με το τρίτο και το τέταρτο μνημόνιο, αν το έλυσε η «Μητσοτάκης ΑΕ»

Αυτό το αφήγημα, ότι έχει λυθεί το πρόβλημα του χρέους, βασίζεται στην απατηλή πίστη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πραγματικά το έχει λύσει και ας δανειζόμαστε 8% του ΑΕΠ κάθε χρόνο. Ότι η καλή Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ξένοι τραπεζίτες θα στηρίζουν εσαεί τα αρπακτικά του ιδιωτικού μας τομέα που μετατρέπουν αυτά τα νέα δάνεια σε νέους χάρτινους πύργους την ώρα που το πτωχευμένο κράτος μας προσποιείται ότι δεν είναι πτωχευμένο επιδοτώντας τους ολιγάρχες της ενέργειας, των σούπερ μάρκετ, αυτούς που πήραν τα αεροδρόμιά μας, την Aegean, για να μην πω και για τους αυτοκινητόδρομους.

2. Επιστροφή στο… 2007

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία στηρίζεται το μνημονιακό κατεστημένο για τα δανεικά και αγύριστα, είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία αυτό το κράτος και ο ιδιωτικός τομέας, πριν από το 2010, στηριζόταν και για εκείνα τα δανεικά και αγύριστα; Μέχρι που κάποια στιγμή οι γαλλογερμανικές τράπεζες  σταμάτησαν να δανείζουν με αποτέλεσμα την κατάρρευση τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα και βέβαια μια ανθρωπιστική κρίση που συνεχίζεται σήμερα με τη Νέα Λιτότητα που έχει τη μορφή της ακρίβειας των τιμών που μαστίζει τους ανθρώπους μας εκεί έξω.

Το θλιβερό είναι ότι, όπως το 2007 έτσι και σήμερα, το ελληνικό κατεστημένο δεν αναρωτιέται έστω και μια στιγμή ποια είναι η κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω στην οποία στηρίζεται για αυτά τα δανεικά και αγύριστα. Αρνούνται να συνειδητοποιείσουν ότι ποτέ η Ευρώπη δεν ήταν περισσότερο εξαρτημένη και λιγότερο βιώσιμη από ό,τι είναι σήμερα. Ότι το οικονομικό μοντέλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καταρρεύσει. Ότι ποτέ τόσο ο ευρωπαϊκός Βορράς, όσο και ευρωπαϊκός Νότος δεν ήταν λιγότερο ικανοί να προωθούν τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης.

3. Η ακύρωση της ΕΕ ιδωμένη μέσα από το πρίσμα του πολέμου στην Ουκρανία

Όποια ή όποιος ενδιαφέρετε να δει γιατί η Ευρώπη ηττάται κατά κράτος αυτή τη στιγμή που μιλάμε, σκεφτείτε το εξής. Κάποια στιγμή, ελπίζω πολύ σύντομα, θα αρχίσουν ειρηνευτικές διαδικασίες για τον πόλεμο στην Ουκρανία, είτε κρυφές, είτε δημόσιες, αλλά ελπίζουμε να αρχίσουν, και στις οποίες βεβαίως θα πρωτοστατήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ίσως η Κίνα, ίσως η Ινδία. Στις συνομιλίες αυτές, οι ΗΠΑ απαιτήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να χρηματοδοτήσει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας με τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Είναι η εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, όχι η δική μου.

Ερώτημα: Ποιος θα εκπροσωπήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση σε αυτές τις συνομιλίες; Ηκ. Φον Ντερ Λάιεν, η οποία δεν εκπροσωπεί κανέναν; Αυτή τη στιγμή τόσο ο κ. Μακρόν, όσο και ο κ. Σολτς δεν έχουν τη στήριξη της Πολωνίας, των χωρών της Βαλτικής, της Φιλανδίας, της Σουηδίας για να εκπροσωπήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και παράλληλα είναι δυνατόν να εκπροσωπηθεί η Ευρωπαϊκή ένωση όταν της ζητάτε να πληρώσει ένα τρισεκατομμύριο χωρίς το Παρίσι και τη Ρώμη.

Εκεί καταλήξαμε: Σε φορολόγηση των ευρωπαίων πολιτών και τεράστιες δαπάνες χωρίς εκπροσώπηση των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο φόρουμ που θα αποφασιστεί αυτή η χρηματοδότηση.

Πέραν του ότι αυτό είναι εξευτελιστικό για τους λαούς της Ευρώπης, είναι και μια τεράστια βόμβα στα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μία περίοδο αυξανόμενων επιτοκίων, με μια Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που πιέζεται σήμερα να αρχίσει να πουλάει, όχι να αγοράζει ή να μην αγοράζει, τα κρατικά ομόλογα που έχει ήδη αγοράσει, με το γερμανικό βιομηχανικό μοντέλο να είναι παρελθόν λόγω της τιμής της ενέργειας, και βεβαίως των προβλημάτων που έχει με τις εξαγωγές στην Κίνα λόγω της πολιτικής της Ουάσιγκτον ενός Νέου Ψυχρού Πολέμου.

Ο κ. Σολτς πρότεινε νέο ευρωπαϊκό δανεισμό. Κι οι εδώ υποτακτικοί (που μας λυδωρούσαν όταν προτείναμε κοινό ευρωπαϊκό χρέος – ευρωομόλογο) χειροκροτούν. Χειροκροτούν επειδή δεν καταλαβαίνουν ότι αυτός ο νέος ευρωπαϊκός δανεισμός δεν θα έχει στόχο την μεταφορά πόρων στις ελλειμματικές χώρες αλλά το αντίθετο: στήριξη της καταρρέουσας γερμανικής βιομηχανίας!

Σε μια τέτοια περίοδο εξευτελισμού και κατακερματισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς κάποιον τουλάχιστον να είναι στο τιμόνι της, αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξαναγκαστεί από την Ουάσιγκτον να πληρώσει και τα σπασμένα στην Ουκρανία, την ανοικοδόμηση, αλλά επιπλέον να διαθέσει ένα μεγάλο κομμάτι των κονδυλίων της κοινής αγροτικής πολιτικής στους Ουκρανούς αγρότες. Τόλμησαν ποτέ τα μεγάλα κόμματα να το πουν αυτό στους Έλληνες αγρότες;

4. Η αυξανόμενη εξάρτηση από την όλο και πιο εξαρτημένη ΕΕ υπαρξιακή απειλή για την Ελλάδα

Το ελληνικό κατεστημένο κάνει την καταστροφική επιλογή να βασίζει το μέλλον αυτής της χώρας στην συγκινητική πίστη ότι τα εξωφρενικά χρέη του ελληνικού δημοσίου και του ελληνικού ιδιωτικού τομέα θα συνεχίζει στο διηνεκές να τα στηρίζει μια Ευρωπαϊκή Ένωση την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες εξαναγκάζουν να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, όχι για να βρει δισεκατομμύρια, αλλά για να βρει τρισεκατομμύρια – μια Ευρωπαϊκή Ένωση της οποίας η Κεντρική Τράπεζα είναι εξαναγκασμένη να περιορίζει τη ρευστότητα –  μια Ευρώπη στην οποία στο μόνιμο ρήγμα μεταξύ βόρειας και νότιας Ευρώπης έχει προστεθεί τώρα το ρήγμα μεταξύ ανατολικής και δυτικής Ευρώπης.

Το ΜέΡΑ25 προειδοποιούσε πριν το 2019 και προειδοποιεί και τώρα, το 2023, τα τρία κόμματα του μνημονιακού τόξου: Η επιλογή σας της όλο και μεγαλύτερης εξάρτησης από τη «γενναιοδωρία» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αυτό το μόνιμο «ναι σε όλα», σε αυτή την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί υπαρξιακό κίνδυνο για τη χώρα μας.

Εν μέσω πανδημίας, το ΜέΡΑ25 ήμασταν το μοναδικό κόμμα που αναλύαμε τους λόγους για τους οποίους τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης όχι μόνο θα πάνε στους ολιγάρχες, αλλά δεν θα προσφέρουν τίποτα πανευρωπαϊκά στην υπόθεση της δημοσιονομικής και πολιτικής ένωσης.

Αντ’ αυτού προτείναμε πράγματα που θα είχαν δώσει πραγματικές ανάσες, όχι μόνο στο δικό μας το λαό, αλλά και στους Γερμανούς εργαζόμενους; Θυμάστε, για παράδειγμα, τα 2000 ευρώ που είχαμε προτείνει για κάθε οικογένεια, όπως είχε κάνει ο Μπάιντεν και ο Τραμπ, ποσό το οποίο θα το πληρωνόταν κατευθείαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ή το ευρωομόλογο έκδοσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με το οποίο προτείναμε ένα σοβαρό μέρος του εθνικού δημόσιου χρέους ανά την Ευρώπη, όχι μόνο του Ελληνικού, θα μετατρεπόταν σε ευρωπαϊκό;

Σήμερα, τουλάχιστον κεκλεισμένων των θυρών, ακόμα και οι προϊστάμενοι του μνημονιακού μας τόξου, στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, συμφωνούν με αυτά που έλεγε το ΜέΡΑ25. Παραδέχονται ότι εκείνες οι προτάσεις θα ήταν ευεργετικές, αντίθετα με αυτά που κάνανε με το Ταμείο Ανάκαμψης. Είναι, βέβαια, προπονημένοι σε αυτά τα mea culpa oι προϊστάμενοί των μνημονιακών στις Βρυξέλλες, στο Παρίσι, στη Φρανκφούρτη και στο Βερολίνο. Αραδιάζουν κι ένα mea culpa, αφού έχουν πλήξει τους λαούς της Ευρώπης, εφόσον βέβαια ένα mea culpa δεν κοστίζει τίποτα στους ολιγάρχες που κινούν τα νήματα τους.

5. Το βέτο του Κ. Μητσοτάκη στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Ο μόνος τρόπος να αποφευχθούν αυτά τα εγκλήματα κατά των πολλών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τα οποία μετά λένε mea culpa -να αποδεχθούν πριν γίνουν- είναι το βέτο. Χωρίς βέτο στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια, με το «ναι σε όλα», η Ελλάδα θα γίνεται όλο και λιγότερο βιώσιμη εντός μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, που κι αυτή θα γίνεται όλο και λιγότερο βιώσιμη. Ακριβώς, δηλαδή, ό,τι έγινε.

Για αυτήν την πρόταση μας για άσκηση βέτο στα ευρωπαϊκά συμβούλια ένας Θεός ξέρει ττι ευφάνταστους τρόπους βρήκε η εγχώρια ολιγαρχία να μας δαιμονοποιήσει. Έως ότου ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Ο οποίος, ξεχνώντας το μόνιμο τροπάρι ότι μόνο ψεκασμένοι, αντιευρωπαϊστές μιλάνε για βέτο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άσκησε… βέτο στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Υπέρ ποίων; Υπέρ του Αλαφούζου, του Βαρδινογιάννη και των λοιπών δυνάμεων του εφοπλιστικού χώρου!

Άσκησε βέτο για πράγματα που θα έκαναν καλό στους πολλούς εδώ στην Ελλάδα, στους πολλούς στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Ισπανία ακόμη και στην Ολλανδία. Ούτε κατά διάνοια. Μια φορά άσκησε βέτο και αυτό υπέρ των πιο παρασιτικών προσοδοκυνηγών, πολλοί εκ των οποίων όχι μόνο δεν ζουν στην Ελλάδα, δεν ζουν καν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ιδίως μετά το Brexit, ξέρουμε πού ζουν, στο Λονδίνο.

6. Το διακύβευμα της συγκυβέρνησης που εκκολάπτεται 

Από τις μεγαλύτερες απειλές για τον κοινοβουλευτισμό είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος από τα αστικά κόμματα εξουσίας για το τι μέλλει γενέσθαι μετά τις επικείμενες εκλογές. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να χαϊδεύουν τα αυτιά των πολλών, των κατατρεγμένων, την ώρα που δίνουν τα διαπιστευτήρια στους ολιγάρχες παρακαλώντας για την εύνοια τους.

Ένα μόνο ενδιαφέρει όσον αφορά τις επερχόμενες εκλογές το διευθυντήριο – τη γνωστή τρόικα Βρυξελλών, Φραγκφούρτης, Βερολίνου από την μία  μεριά και της Ουάσιγκτον από την άλλη: Να προκύψει μια συγκυβέρνηση που να συνεχίζει το μόνιμα αδιέξοδο «ναι σε όλα». Αυτό τους ενδιαφέρει και το μόνο που νοιάζει τα στελέχη του πολιτικού προσωπικού αυτού του «ναι σε όλα» είναι μια καρεκλίτσα σε μια κυβερνησούλα όσο πιο κοντά στο Μαξίμου γίνεται.

Σε αυτό τον απρόβλεπτο κόσμο ένα πράγμα μπορούμε να προβλέψουμε: Ότι η επιδείνωση της ευρωπαϊκής κρίσης είναι εδώ, ότι στα ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας το γνωρίζουν αυτό, ότι η επόμενη ελληνική συγκυβέρνηση θα πρέπει να διαχειριστεί τις τραγικές επιπτώσεις αυτής της επιδείνωσης με νέα λεηλασία της πλειοψηφίας των Ελλήνων, και ότι οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι η ίδια ντόπια και ξένη ολιγαρχία που σήμερα αισχροκερδίζει από τον πληθωρισμό και τη χυδαία εκμετάλλευση μικρομεσαίων και μισθωτών.

7. Η πρόσκληση του ΜέΡΑ25 σε προεκλογικό, προγραμματικό διάλογο  

Μπροστά σε αυτή την ζοφερή προοπτική το Μέρα25 προτείναμε διάλογο με όσους, κατά δήλωσή τους, αυτοχαρακτηρίζονται προοδευτικοί. Ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τους το προτείναμε βέβαια επειδή τους έχουμε εμπιστοσύνη. Τους το προτείναμε από σεβασμό στους προοδευτικούς ανθρώπους που εξακολουθούν να τους ακολουθούν. Εκείνοι επέλεξαν να κλείσουν την πόρτα σε αυτό το διάλογο, παραπέμποντας μας για μετά τις εκλογές – δηλαδή όταν μόνο τις καρεκλίτσες και τα αυτοκίνητα μπορούμε να μοιράσουμε, κάτι που, βέβαια, δεν μας ενδιαφέρει.

Απλό το μήνυμά μας προς τους προοδευτικούς ανθρώπους που εξακολουθούν να βρίσκονται στον  ΣΥΡΙΖΑ: Η ηγεσία σας επέλεξε ως μοναδικό συνομιλητή σας το διαπλεκόμενο ΠΑΣΟΚ που θεωρεί κατόρθωμα του και προσφορά μεγάλη, μεγίστη στη χώρα ότι μας έβαλαν αλυσοδεμένους στο πρώτο μνημόνιο, ένα κόμμα για το οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου θα ντρεπόταν σήμερα – όχι βέβαια όσο ντρέπεται αυτό το κόμμα για τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Το μήνυμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, και βέβαια του ΚΚΕ (το οποίο για πασχίζει να μας δαιμονοποιεί ως αναχώματα του συστήματος) ελήφθη. Εμείς προχωρήσαμε το διάλογο με το αγωνιστικό κομμάτι της Αριστεράς που δεν το βάζει κάτω, με ανθρώπους ανένταχτους, τίμιους, άσπιλους, με πατριώτες που δεν αντέχουν να βλέπουν τη δέσμια Ελλάδα σε αυτή τη δέσμια Ευρωπαϊκή Ένωση.

8. Γιατί το 2023 βρίσκει το ΜέΡΑ25 ενισχυμένο

Το 2023 θα φέρει το ΜέΡΑ25 ενισχυμένο στη Βουλή και την πρώτη φορά και τη δεύτερη και την τρίτη αν υπάρξει. Ο λόγος;

Επειδή αυτή τη φωνή την θέλει ο λαός στη Βουλή να κατονομάζει τους ολιγάρχες, και να καταθέτει ρεαλιστικές, λυτρωτικές, άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις κόντρα στις ολιγαρχικές πολιτικές που πάλι θα αιτιολογούνται ως ευρωπαϊκές απαιτήσεις, και άρα μονόδρομος.

Επειδή ο κόσμος που άκουσε την φωνή του ΜέΡΑ25, παρά την φίμωσή μας από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης όλα αυτά τα χρόνια, εκτιμά το κόμμα που θα διατρανώνει, μέσα κι έξω από τη Βουλή, ένα ρεαλιστικό όραμα διαφορετικό από το δικό σας δυστοπικό όραμα μιας εξαρτημένης ερημοποιούμενης Ελλάδας εντός μιας όλο και πιο αντιδραστικής, πιο κατακερματισμένης, πιο πολεμοχαρούς και εξαρτημένης από το ΝΑΤΟ και την Ουάσιγκτον Ευρώπης.

Θέλει ένα κόμμα που κρατά ζωντανή την ελπίδα ότι το Κοινοβούλιο μπορεί να είναι χρήσιμο για το λαό μας κι όχι μόνο για όσους ξεπουλάνε την ελπίδα για ένα officio.

 Το 2023 θα μας ξαφνιάσει ευχάριστα, όχι επειδή η κρίση θα θεραπεύσει τον εαυτό της, αλλά επειδή ο προοδευτικός, αγωνιστικός κόσμος θα αποδείξει ότι δεν είναι στην τσέπη όσων τον λεηλατούν και παράλληλα, την ίδια στιγμή, του λένε ότι είναι αυταπάτη η ρεαλιστική εναλλακτική στη συνθηκολόγηση με τη λεηλασία του.