Μανιφέστο εναντίον της αναδυόμενης Τεχνοφεουδαρχίας σε 15′ – Βουλή 21/9/2021

Όταν ζούσα στην Αυστραλία, είχα συναντήσει οδηγούς φορτηγών που το προηγούμενο βράδυ είχαν απολυθεί από την εταιρεία τους, η οποία τους έλεγε μην ανησυχούν καθώς θα τους έφερνε νέες συμβάσεις το 1991, με τις οποίες όμως θα έπρεπε να δανειστούν και να βάλουν υποθήκη το σπίτι τους για να μπορέσουν να αγοράσουν τα οχήματα τους και να εργάζονται για την εταιρεία.

Ο ακράτητος, ο ανελέητος, ο αβάσταχτος καπιταλισμός πάντοτε ελλοχεύει και προσπαθεί να τινάξει τους περιορισμούς που θέτει το κράτος και η κοινωνία για την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Ποια όμως είναι πραγματικά η διαφορά Αριστεράς – Δεξιάς; Για μας στο ΜέΡΑ25 η πεμπτουσία αυτής της διαφοράς αφορά στον τρόπο αντιμετώπισης της έμμισθης εργασίας. Όπως οι Alchian Demsetz έγραφαν για την απόλυση του μπακάλη/εργαζόμενου και ο Samuelson, έλεγε πως δεν έχει σημασία ποιος μισθώνει/προσλαμβάνει ποιόν, η εργασία έχει καναντήσει πλέον, ένα απλό εμπόρευμα όπως θέλει η κάθε efood.

Ενώ έχουν εξελιχθεί και οι τεχνολογίες με ένα πανοπτικόν πλέον να υφίσταται με απόλυτη παρακολούθηση και έλεγχο.

Πρόκειται για τους Μοντέρνους Καιρούς του Τσάπλιν στη νιοστή! Αν αρνηθείς μια κλήση, χάνεις τους πόντους σου στο σύστημα. Το «σύστημα» όμως σε στέλνει να καλύψεις όλο και μεγαλύτερες περιοχές. Δεν πρόκειται για τεχνικά λάθη του συστήματος. Το ίδιο ισχύει και εντός των αποθηκών της AMAZON. H παραμετροποίηση του συστήματος είναι ανθρώπινη και συνειδητή επιλογή της διοίκησης με σκοπό να είναι σχεδόν ακατόρθωτο να πιάσει ο εργαζόμενος τους στόχους, ώστε να παραμένει χαμηλού κόστους για την εταιρεία, ενώ νιώθει κιόλας ότι φταίει ο ίδιος. Παραμετροποίηση που ενσυνείδητα αυξάνει την πιθανότητα για ατύχημα -για όσους έχουν δει την ταινία του συνοδοιπόρου μας Ken Loach “sorry we missed you”-. Γι’ αυτό η εταιρεία προτιμά να μην έχει καν την ευθύνη ατυχήματος: Επειδή η πρόκλησή του ατυχήματος είναι μέρος του business plan της. Για αυτό τους θέλουν ανεξάρτητους παρόχους – freelancer.

Τίποτα πραγματικά καινούργιο ως εδώ δεν συμβαίνει όμως, όπως ακριβώς έγραφε ο Μαρξ στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο, είναι σαν να έγραφε για την efood και την amazon: “Η ασταμάτητη εξέλιξη των μηχανών, των οποίων η ανάπτυξη βαίνει συνεχώς επιταχυνόμενη, κάνει τη ζωή τους (των εργαζόμενων) όλο και πιο επισφαλή καθώς οι συγκρούσεις μεταξύ των εξατομικευμένων εργαζόμενων και των εργοδοτών αποκτούν όλο και περισσότερο τον χαρακτήρα συγκρούσεων μεταξύ δύο τάξεων”.

Το νέο όμως, το απόλυτα δυστοπικό, είναι οι τεράστιες οικονομίες κλίμακας που δημιουργούν αυτές οι ψηφιακές εφαρμογές, μετατρέποντας μία εταιρεία, από εταιρεία παροχής υπηρεσιών σε μια πλατφόρμα που καταβροχθίζει τα εστιατόρια, αλλά και τους καταναλωτές με τεράστια εξουσία απέναντι και στους δύο, με δεδομένα, με στοιχεία, με συγκέντρωση πληροφόρησης.

Το Μοντέλο της ΑΜΑΖΟΝ, ως ένα τεράστιο φέουδο με μονοπώλιο πληροφόρησης και εκμετάλλευση όχι μόνο των ντελιβεράδων, αλλά και των εστιατορίων και των καταναλωτών. Με μετεξέλιξη μιας περιθωριακής αγοράς σε μεγάλο τεχνοφέουδο, μια τεχνοφεουδαρχία, όπου εξαρτώνται τα πάντα από αυτό, ακόμα και το τι βλέπει κανείς.

Η μόνη λύση για μας στο ΜέΡΑ25 είναι η αυτό-οργάνωση των εργαζομένων.

Οι γνώσεις και η θέληση δε λείπουν από τους εργαζόμενους, ούτε η συνεργατική τους διάθεση. Αυτό που λείπει όμως από αυτούς είναι το κεφάλαιο. Και ενώ έχει θεσμοθετηθεί χρόνια τώρα το Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας που θέσπισε η ΕΕ, ούτε ένα ευρώ δεν έχει μπει μέσα σε αυτό ούτε από τον κ. Σαμαρά, ούτε από τον κ. Τσίπρα. Σιγά να μην χρηματοδοτούσαν την ανεξαρτησία των εργαζομένων οι θεμελιωτές της Χρεοδουλοπαροικίας.

Τασσόμαστε λοιπόν, υπέρ ενός νέου Ακηδεμόνευτου Συνδικαλισμού με νέες μορφές αντίστασης -όπως η συμμαχία των καταναλωτών και των εργαζομένων-, με νέες μορφές συνεταιρισμών, με την χρήση των ίδιων τεχνολογιών που σήμερα χρησιμοποιούνται για να συνθλίβουν τους εργαζόμενους και να χτίζουν την κλεπτοπία τους.

Για αυτό είναι το ΜέΡΑ25 εδώ, για να στηρίξει αυτή την ανατροπή που θα γίνει από τους ίδιους τους εργαζομένους, από τα κινήματα, τις νέες μορφές συνεταιρισμών και την κοινωνία. Το ΜέΡΑ25 είναι εδώ για να βάλει πλάτες στην χαλιναγώγηση της νέας ψηφιακής τεχνολογίας, στην κατάσχεσή της από τους αναδυόμενους νέο-φεουδάρχες, ώστε να δουλέψει για τους εργαζόμενους -όχι εναντίον τους-, ώστε για πρώτη φορά να γίνει πραγματικότητα, η πραγματική συμμετοχική οικονομία – το προαπαιτούμενο δηλαδή για τον πραγματικό συνδυασμό αντίστασης, ελευθερίας, ευημερίας και αλληλεγγύης.