Εκτός από την Χρεοδουλοπαροικία υπάρχει κι η Μοναξιά, η Αποξένωση, των συνανθρώπων μας- Εναρκτήρια Ομιλία στην 1η Κεντρική Επιτροπή του ΜέΡΑ25

Σήμερα θα απευθυνθώ σε εσάς που ο κλήρος, η κάλπη, η ιστορική συγκυρία αποφάσισε ότι θα είστε τα μέλη της πρώτης μας Κεντρικής Επιτροπής. Δώσατε, δίνουμε, ένα μάθημα εσωκομματικής συμμετοχικής δημοκρατίας και διαφάνειας. Σήμερα και αύριο, μέσα από τις ασφαλείς, κρυστάλλινα διαφανείς αλλά και μυστικές ηλεκτρονικές ψηφοφορίες μας δίνουμε κι ένα μάθημα του πως η τεχνολογία μπορεί να γίνει εργαλείο του Δήμου αντί για άλλο ένα όργανο πλουτισμού των ολίγων εις βάρος της Δημοκρατίας.

Είναι κι ένα μήνυμα προς τον Πρόεδρο της Βουλής: Αν ένα μικρό κόμμα αγαπητέ κ. Πρόεδρε μπορεί να διαβουλεύεται σε πλήρη σύνθεση διαδικτυακά, τότε δεν υπάρχει δικαιολογία η Βουλή των Ελλήνων να μην λειτουργεί  σε πλήρη σύνθεση διαδικτυακά θέτοντας σε αδικαιολόγητο  κίνδυνο προσωπικό και βουλευτές, επιμένοντας στις θλιβερές δια ζώσης συνεδριάσεις της ολομέλειας ενώπιον ελάχιστων βουλευτών – μια πρακτική και μια εικόνα που πλήττει τον Κοινοβουλευτισμό.

Φίλες και φίλοι που μας βλέπετε από το σπίτι σας, συνοδοιπόροι μέλη της ΚΕ, η πατρίδα μας, μια χώρα που προ πανδημίας ήταν πιασμένη έτσι κι αλλιώς στις δαγκάνες της χρεοκοπίας, σήμερα βυθίζεται καθημερινά πιο βαθιά σε αυτήν. Κι η κυβέρνηση; Ακούγοντας τον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς του μου έρχεται κατά νου το παλιό εκείνο ανέκδοτο από την εποχή του 1^ου Παγκοσμίου Πολέμου:

Το αρχηγείο του γερμανικού στρατού στέλνει τηλεγράφημα στο αρχηγείο του συμμαχικού του αυστρο-ουγγρικού στρατού. Γράφουν οι γερμανοί στρατηγοί στους αυστριακούς: «Στο δικό μας μέτωπο η κατάσταση είναι σοβαρή αλλά όχι καταστροφική». Και τότε η Βιέννη απαντά: «Στο δικό μας μέτωπο η κατάσταση είναι καταστροφική αλλά δεν είναι σοβαρή.»

Ακούγοντας τον κ. Μητσοτάκη και τους υπουργούς του να μιλούν για την οικονομία, αλλά και την κατάσταση στην δημόσια υγεία, στην δημόσια παιδεία, στην κοινωνία γενικότερα, είναι σαν να ακούμε τους Βιεννέζους στρατηγούς: «Η κατάσταση είναι καταστροφική αλλά όχι σοβαρή», λένε στον εμβρόντητο λαό. «Την έχουμε υπό έλεγχο», επιμένουν την ώρα που δεν κάνουν τίποτα για να την αντιμετωπίσουν: Ούτε κουρέματα φόρων, δανείων, οφειλών – ούτε θεσμικές αλλαγές – ούτε προσλήψεις στα νοσοκομεία ή στα σχολεία).

Όχι κ. Μητσοτάκη. Οι πολίτες δεν μπορούν να στηριχτούν σε μια κυβέρνηση που επιδίδεται με μανία στην καθυστέρηση της έλευσης των πραγματικών αριθμών για να πείσει ότι η καταστροφική κατάσταση δεν είναι και τόσο σοβαρή. Σε μια κυβέρνηση που αποψιλώνει το δημόσιο ΕΣΥ την ώρα που το εκθειάζει – που στρέφεται εναντίον των δασκάλων και των μαθητών τους οποίους έχει παρατήσει στη μοίρα τους – που δίνει πακτωλούς δημόσιου χρήματος στην ολιγαρχία, στα αρπακτικά ταμεία, στους κλινικάρχες, στους στυγνούς ολιγάρχες – για να μην αναφερθώ και στο δυναμίτη στα θεμέλια της δημοκρατίας – τα μαζικά μέσα αποβλάκωσης.

Σκεφτείτε το φίλες και φίλοι: Μια κυβέρνηση που λαδώνει κατά το δοκούν καναλάρχες με χρήματα των χρεοκοπημένων πολιτών για να παίζουν διαφημίσεις που είναι υποχρεωμένοι από τον νόμο να παίζουν έτσι κι αλλιώς δωρεάν, είναι μια κυβέρνηση που ολισθαίνει γρήγορα προς τον Ολοκληρωτισμό.

****

Ο λόγος που υπάρχουμε, ο λόγος που οι πολίτες έστειλαν το ΜέΡΑ25 στη Βουλή, είναι ότι, από το βράδυ της 5^ης προς την 6^η Ιουλίου του 2015, τότε που ο λαός μας ανετράπη από την κυβέρνησή του ακριβώς την στιγμή του θριάμβου του επί του Φόβου, επί της Ταπείνωσης και επί της Ολιγαρχίας-δίχως-σύνορα, μετά από εκείνη τη στιγμή το ΜέΡΑ25 είμαστε η ελπίδα ενός ΟΧΙ στην μονιμοποίηση της Χρεοδουλοπαροικίας και ενός ΝΑΙ σε λογικές, προοδευτικές, άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις εντός του συστήματος που είναι απαραίτητες ΤΩΡΑ ώστε, αμέσως μετά, να προχωρήσουμε στην αμφισβήτηση του συστήματος – στην ρεαλιστική συζήτηση για την απαραίτητη μετάβαση στον μετακαπιταλισμό.

Μέρες πριν τις εκλογές που μας έβαλαν στη Βουλή τον Ιούλιο του 2019, στην Κεντρική Προεκλογική Ομιλία των Αθηνών, είχα δώσει δυο υποσχέσεις:

• Πρώτη υπόσχεση ήταν ότι εντός και εκτός Βουλής θα επιδιδόμασταν σε ΜΟΝΟΜΕΤΩΠΟ ΑΝΕΝΔΟΤΟ ΑΓΩΝΑ εναντίον του παρασιτικού καθεστώτος που θα οικοδομήσει η ΝΔ πάνω στο 4^ο Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ. Το πράξαμε. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι δίνουμε καθημερινά αυτό τον αγώνα.

• Δεύτερη υπόσχεση ήταν ότι, παράλληλα με τη δουλειά μας εντός και εκτός της Βουλής, το ΜέΡΑ25 θα επανιδρυόταν – πως από μια ομάδα ανθρώπων που δεν δεχθήκαμε να υποταχθούμε θα εξελισσόμασταν σε καλά οργανωμένο, βαθιά συμμετοχικό, ανοικτό, δημοκρατικό κόμμα που σε τίποτα δεν θα θύμιζε τα υπόλοιπα κόμματα.

Νομίζω ότι και οι δύο υποσχέσεις έχουν τηρηθεί.

****

Δε θα το δείτε στα κανάλια της ολιγαρχίας. Όμως η δραστηριότητα του ΜέΡΑ25 ήταν καταιγιστική. Μπορεί άλλοι να έχουν τον τίτλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όμως το ΜέΡΑ25 είμαστε αξιωματικά η αντιπολίτευση – τόσο προς την κυβέρνηση όσο και εν γένει απέναντι στο Μνημονιακό Τόξο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ που κυβερνά εκ μέρους της τρόικας που εξυπηρετεί την Ολιγαρχία-Δίχως-Σύνορα.

Εντός Βουλής, αποδείξαμε ότι αυτή η φωνή άξιζε να είναι στη Βουλή. Η Κ.Ο. του ΜέΡΑ25:

• Κατέθεσε περισσότερες από 900 Ερωτήσεις και πάνω από 20 Τροπολογίες όπως η κατάργηση της προκαταβολής φόρου, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τους φτωχότερους με παράλληλη αύξηση για τους κατέχοντες, η μείωση ΦΠΑ, των φόρων στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις

• Καταθέσαμε πλήρη πρόταση πραγματικά αναλογικού εκλογικού νόμου την ώρα που είμασταν το μόνο κόμμα που σεβάστηκε τους απόδημους προτείνοντας δημιουργία εκλογικών περιφερειών εξωτερικού

• Καταθέσαμε τη μοναδική δίκαιη και τεχνοκρατική λύση για το όνειδος των Κόκκινων Δανείων, την προστασία της 1^ης κατοικίας και των μικρομεσαίων και την εκδίωξη από τη χώρα των αρπακτικών ταμείων

• Απαιτήσαμε το βέτο της Ελλάδας στα ευρωπαϊκά όργανα, την ώρα που η κυβέρνηση στέλνει τους υπουργούς της να λένε ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ

• Προτείναμε την Περιφερειακή Συνδιάσκεψη των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου ως μόνη διέξοδο από τις διμερείς συνομιλίες Αθήνας-Άγκυρας που οδηγούν σε Αδιέξοδο και Περιπέτεια

• Καταθέσαμε σε δημόσια διαβούλευση «Ολοκληρωμένη Πρόταση Νόμου για την Προστασία των Πολιτών από τις Επιπτώσεις της Εντεινόμενης Οικονομικής Κρίσης» και από το 5^ο Μνημόνιο – μια πραγματική απάντηση του τι θα κάναμε αν είμασταν κυβέρνηση ώστε το Ελληνικό Δημόσιο να επανακτήσει τα απαραίτητα για την προστασία των πολιτών εργαλεία από την τρόικα και την ολιγαρχία

• Ήμασταν οι μόνοι που καταψηφίσαμε τις συμβάσεις για τις εξορύξεις, τονίζοντας ότι κάθε εξόρυξη είναι μια πληγή τόσο για την εθνική ασφάλεια όσο και για την προοπτική η χώρα να μην χάσει το τραίνο της Πράσινης Τεχνολογικής Επανάστασης.

Έξω από τους τοίχους της Βουλής, δώσαμε μάχες για την προστασία των αδύναμων από τα αρπακτικά, από την πανδημία, από την απελπισία. Αυτό κι αν δε θα το δείτε στις τηλεοράσεις σας…

• Με το ΜέΡΑ Αλληλεγγύης συνεισφέρουμε οικονομικά, από την κρατική επιχορήγηση του κόμματος και τους μισθούς των βουλευτών μας, στα ασθενέστερα θύματα της πανδημίας

• Με τη δημοσίευση του Euroleaks φέραμε κάθε πολίτη της ΕΕ μέσα στην αίθουσα της αυθαιρεσίας των Eurogroup

• Με το κάλεσμα για Παλλαϊκή Συστράτευση σφυρηλατούμε την ενότητα στη βάση κοινού προγράμματος αντίστασης

• Με τις ακριβείς οικονομικές προβλέψεις μας για την εξέλιξη της οικονομικής κρίσης διαφωτίζουμε την κοινωνία για αυτά που πραγματικά συμβαίνουν – και για το 5^ο Μνημόνιο που ετοιμάζεται

• Με το podcast 25 λεπτά και το ΜέΡΑTV διεκδικούμε την κάλυψη του κενού πληροφόρησης που επιβάλουν

Ως κόμμα που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του μοναδικού πανευρωπαϊκού διεθνικού DiEM25 δεν πάψαμε να συνδέουμε τους αγώνες εναντίον της εγχώριας ολιγαρχίας με τους αγώνες εναντίον της ολιγαρχίας-δίχως-σύνορα. Με τους γερμανούς, βρετανούς, ισπανούς, ναι, με τους τούρκους συνοδοιπόρους μας, συνεργαζόμαστε καθημερινά. Ακούσατε τον συγκινητικό τους χαιρετισμό. Το ίδιο στο πλαίσιο της Προοδευτικής Διεθνούς βαδίζουμε μαζί με τον Τσόμσκι, τον Λούλα, τον Κορρέα, την κορυφαία συγγραφέα Αρουντάτι Ρόι, εφήβους από την Γκάνα και την Κένυα, συνοδοιπόρους στην Ιαπωνία. Μόλις χτες, μαζί με τον Roger Waters, τον Λούλα και άλλους συμμετέχοντες στην ΠΔ διατρανώσαμε τη φωνή μας, ναι, και την φωνή του ΜέΡΑ25, κατά της εξόντωσης του φίλου και συνοδοιπόρου Julian Assange ο οποίος σαπίζει αυτή τη στιγμή στη φυλακή του Μπέλρμας.

Αλλά δεν μένουμε στα διαδικτυακά, στα διεθνή, στα πεδία όπου μας πλαισιώνουν γνωστοί, λαμπεροί άνθρωποι. Το ΜέΡΑ25, ένα χρόνο τώρα, είναι στους δρόμους:

• Σταθήκαμε στο πλευρό των φοιτητών που υπερασπίστηκαν το πανεπιστημιακό άσυλο απέναντι στα ΜΑΤ του Χρυσοχοϊδη.

• Στηρίξαμε τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στον ΟΤΕ, ενάντια στις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

• Βαδίσαμε στο πλευρό των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, αντιστεκόμενοι στο ξεπούλημα του ορυκτού μας πλούτουαπό την κυβέρνηση.

• Υποστηρίξαμε με την παρουσία μας τους κατοίκους του Πειραιάπου αγωνίζονται ενάντια στο επικίνδυνο έργο επέκτασης του λιμανιού του Πειραιά μέσα στην θάλασσα από την Cosco, καθώς και για την απομάκρυνση των δεξαμενών καυσίμου της Oil One από τη Δραπετσώνα.

• Σταθήκαμε απέναντι στο κύμα εθνικισμού και ξενοφοβίας απαιτώντας να πάψει η Ελλάδα να είναι χώρα-δεσμοφύλακας γεμάτη με κλειστά στρατόπεδα που ντροπιάζουν την ανθρωπότητα όπως η Μόρια.

• Διαδηλώσαμε ενάντια στο χουντικής έμπνευσης νομοθέτημα για την ουσιαστική απαγόρευση των διαδηλώσεων.

• Συμμετείχαμε ενεργά στο support art workersπου διεκδίκησε τη στήριξη των καλλιτεχνών από το κράτος τη στιγμή που η κυβέρνηση αδιαφορεί επιδεικτικά για την επιβίωσή τους.

• Είμασταν πρωτοπόρο κομμάτι της μεγάλης συγκέντρωσης που ζητούσε την απόσυρση του περιβαλλοντοκτόνου νομοσχέδιου Χατζηδάκη.

• Αντιταχθήκαμε στα σχέδια για ΣΔΙΤ στο νερό.

• Διεκδικήσαμε τη στήριξη της δημόσιας υγείαςμε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και ενίσχυση του εξοπλισμού των νοσοκομείων, μαζί με όλους τους εργαζόμενους στην Υγεία.

• Πιέσαμε σε κάθε επίπεδο για την αυτοοργανωμένη ΒΙΟΜΕ.

• Σταθήκαμε στο πλευρό των κατοίκων που δίνουν μάχη για το νερό στις Σταγιάτες Πηλίου, στο πλευρό όσων υπερασπίζονται την ιστορική μνήμη στη μαρτυρική Κάνδανο, και εκείνων που αποκαλύπτουν το έγκλημα της καύσης σκουπιδιών και της αλόγιστης αλλά ιδιαίτερα επικερδούς αποκομιδής απορριμμάτων.

• Είμασταν στην πρώτη γραμμή μαζί με το λαό της Κέρκυρας που διαδήλωσε για την προστασία του βιοτόπου του Ερημίτη, που τα αδηφάγα συμφέροντα δε δίστασαν να κάψουν μετά από ένα μήνα.

****

Πράγματι, η πρώτη προεκλογική υπόσχεση, ότι θα επιδιδόμασταν σε ΜΟΝΟΜΕΤΩΠΟ ΑΝΕΝΔΟΤΟ ΑΓΩΝΑ εναντίον του παρασιτικού καθεστώτος που οικοδομεί η ΝΔ πάνω στο 4^ο Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, τηρήθηκε. Όσο για τη δεύτερη υπόσχεση για τη επανίδρυση, την μετεξέλιξη του ΜέΡΑ25 σε καλά οργανωμένο, βαθιά συμμετοχικό, ανοικτό, δημοκρατικό κόμμα που σε τίποτα δεν θα θύμιζε τα υπόλοιπα κόμματα, τηρείται και αυτή. Ιδίως σήμερα, με την πανηγυρική μας πρώτη Κεντρική Επιτροπή σε εξέλιξη.

Μπορεί ο κορωνοϊός να μας φρέναρε, αλλά δεν μας κατέβαλε. Μπορεί το Συνέδριό μας να αναβλήθηκε ένα χρόνο για τον Μάη του ’21. Όμως, η διαδικασία οικοδόμησης συμμετοχικών, δημοκρατικών διαδικασιών σε όλη τη χώρα, αλλά και εκτός, δεν σταμάτησε.

Συμμετοχικά φτιάξαμε ένα πρωτοποριακό Καταστατικό το οποίο αφού το ψηφίσαμε πανευρωπαϊκά (Ποιο άλλο κόμμα θα σκεφτόταν, θα τόλμαγε, κάτι τέτοιο;), το θέσαμε σε άμεση λειτουργία. Σήμερα γευόμαστε τον γλυκό καρπό αυτής της προσπάθειας. Είχαμε υποσχεθεί ότι θα εντάξουμε στις κομματικές μας διαδικασίες την κληρωτίδα που, όπως στην Αρχαία Αθήνα, σπάει τους ολιγαρχικούς εκλογικούς μηχανισμούς. Το κάναμε: 15 από εσάς είστε εδώ με κλήρωση. Βασιζόμαστε πάνω σας για να μην δημιουργηθούν «μηχανισμοί». Γιατί, ξέρετε συνοδοιπόροι, όπως είχε πει ο Albert Camus: «Ο σκλάβος ξεκινά απαιτώντας ισονομία και καταλήγει να θέλει να φορέσει κορώνα και να κρατήσει σκήπτρο.» Αυτή την τάση στόχο έχει να ακυρώσει η κληρωτίδα. Και δεν σταματάμε στην ΚΕ: 2 μέλη της ΚΕ θα κληρωθείτε για να στελεχώσετε την ΠΓ ενώ άλλοι δύο κληρωτοί ή κληρωτές θα στελεχώσετε την Επιτροπή Δεοντολογίας και Τήρησης του Καταστατικού. Κι όταν έρθει η ώρα του Συνεδρίου, έως και το 40% των συνέδρων θα είναι κληρωτοί!

Και τώρα; Τώρα ήρθε η δική σας ώρα. Ως μέλη της ΚΕ, έχετε ρόλο σημαντικό, μεγάλο, καίριο. Από τη μία, είστε μέλη του ανώτατου οργάνου λήψης αποφάσεων. Αλλά όχι μόνο αυτό. Είστε και κάτι άλλο: Είστε τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας μας. Μπορεί τα κανάλια της Ολιγαρχίας να λειτουργούν – όπως συμβαίνει στα ολοκληρωτικά καθεστώτα – ως μέσα μαζικής παραπλάνησης, για να μην πω αποβλάκωσης. Εμάς όμως δεν μας πτοούν. Θα ακουστούμε! Αλλά για να ακουστούμε πρέπει εσείς, η κάθε μία σας, ο κάθε ένας σας, να κάνετε σκοπό της καθημερινής σας ζωής η φωνή μας να φτάσει σ’ εκείνους που την έχουν ανάγκη.

****

Σήμερα, δεν θα σας κουράσω με μια εφ’ όλης της ύλης αποτίμηση των προβλημάτων και των προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο λαός μας. Ούτε θα αναφερθώ στις ολοκληρωμένες πολιτικές για την προστασία των πολιτών και την πράσινη τεχνολογική επανάσταση που προτείνει το ΜέΡΑ25. Το έκανα ενδελεχώς στην ομιλία μου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης πριν δεκαπέντε μέρες. Σήμερα θέλω να σας μιλήσω απλά, άμεσα, στην κάθε μία, στον κάθ’ ένα για ένα και μόνο θέμα:

• Πως πρέπει ως μέλη της ΚΕ να προσεγγίζουμε τους λαβωμένους, θυμωμένους, προβληματισμένους συνανθρώπους μας εκεί «έξω». Και,

• Πως πρέπει να ερμηνεύουμε τη συμπεριφορά των ανθρώπων της εξουσίας ώστε να τους απαντάμε χωρίς θυμό αλλά σταθερά και λογικά.

Επιτρέψτε μου να αρχίσω με αυτούς – με τους ανθρώπους που καταλαμβάνουν θέσεις κάποιας εξουσίας.

Το 2015, κοιτάζοντας στα μάτια τους τροϊκανούς, θυμήθηκα τα λόγια της σπουδαίας Χάνα Αρέντ η οποία αφιέρωσε τη ζωή της να αναλύει την λογική και τις πρακτικές του Ναζισμού και εν γένει της Απολυταρχίας. Αντικρύζοντας κτήνη όπως ο Άιχμαν, η Αρέντ τόλμησε να πει μια μεγάλη κουβέντα: Αντίθετα με άλλους, δεν έβλεπε στο πρόσωπό του Άιχμαν το Κακό. Όχι, έβλεπε απλά έναν άνθρωπο μπανάλ – έναν άνθρωπο που το μόνο που τον ένοιαζε ήταν η καριέρα του, το πως δεν θα κάνει το ο,τιδήποτε ξενίσει τους προϊσταμένους του, πως θα φροντίζει ώστε όλα να γίνονται σύμφωνα με τας υποδείξεις – ανεξάρτητα από το πόσα θύματα άφηνε πίσω της η εφαρμογή αυτών των υποδείξεων. Κοιτάζοντας στα μάτια τους τροϊκανούς πράγματι αυτό είδα: Πόσο μπανάλ ήταν.

Αυτό βλέπουμε και σήμερα στα πρόσωπα της τρόικας εσωτερικού, του Μνημονιακού Τόξου, των εκπροσώπων τους είτε είναι στρατευμένοι δήθεν δημοσιογράφοι είτε εκπρόσωποι αρπακτικών ταμείων, είτε αγορητές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ: Πόσο μπανάλ, πόσο βαρετοί γίνονται έτσι που λειτουργούν ως διεκπεραιωτές ειλημμένων αποφάσεων.

Κι εδώ έγκειται η ομορφιά του ΜέΡΑ25: Κανείς σας δεν ήρθε στο κόμμα μας για τα οφίτσια, για να κάνει καριέρα. Εσείς που εκτεθήκατε ώστε να βρίσκεστε στην ΚΕ μάλλον το αντίθετο υποστήκατε:  Έκλεισαν πόρτες επαγγελματικές για εσάς, μοιραστήκατε μέρος της δαιμονοποίησης που η τρόικα εσωτερικού επιφύλαξε για όσους επέμεναν να κρατάνε ζωντανό εκείνο το ΟΧΙ – να θυμίζουν στην ολιγαρχία εκείνο το 5μηνο που οι ολιγάρχες ένιωσαν το έδαφος να τρίζει κάτω από τα πόδια τους.

Πάμε τώρα από τους θλιβερούς ανθρώπους της δήθεν εξουσίας στο πως αντιμετωπίζουμε τους λαβωμένους συνανθρώπους μας εκεί «έξω». Πολλοί αναρωτιούνται: Καλά, γιατί τους ψηφίζουν; Πως καταφέρνει να ηγεμονεύει η Νέα Δημοκρατία που έρριξε τη χώρα στα βράχια της χρεοκοπίας συνεπικουρούμενη από το ΠΑΣΟΚ; Το μεγαλειώδες εκείνο 62% που εξαφανίστηκε;

Φίλες και φίλοι. Συνοδοιπόροι. Όπως ένα όμορφο λουλούδι, είναι πολύ εύκολο να ποδοπατήσει κανείς μια στιγμή λαϊκής ανάτασης. Το δύσκολο είναι να συμπέσουν όλες οι συνθήκες που χρειάστηκαν για να φυτρώσει και να αναπτυχθεί το λουλούδι αυτό – να συμπέσουν ο σωστός σπόρος, στο σωστό χώμα, με τον σωστό καιρό. Το εύκολο ήταν εκείνο που έκανε ο κ. Τσίπρας εκείνο το βράδυ: Να ποδοπατήσει εκείνο το λουλούδι και μάλιστα στο όνομα της Αριστεράς. Σε μια μόνο στιγμή, οι άνθρωποί μας που μόλις είχαν συνειδητοποιήσει τη δύναμή τους για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, σύρθηκαν λαβωμένοι στις φωλιές του – ιδιωτικοποίησαν τον πόνο τους – σιχάθηκαν, άλλη μια φορά, την πολιτική – και επέστρεψαν στον αγώνα για την επιβίωση γλύφοντας τις πληγές τους, τυλιγμένοι στο μαύρο πέπλο της στενοχώριας.

Το ΜέΡΑ25 δημιουργήθηκε για να σηκώσει αυτό το μαύρο πέπλο από τα πρόσωπα των ανθρώπων, να τους πείσει ότι δεν υπάρχει τελική ήττα, ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ότι μπορούμε. Μπήκαμε στη Βουλή και το κάνουμε. Αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να το πετύχουμε στις γειτονιές, στα σπίτια, στις καρδιές των γνωστών μας, εκεί που άγνωστοί μας παλεύουν να κρατηθούν πάνω από την επιφάνεια ενός βούρκου που τους ρουφά προς τα κάτω.

Αυτός είναι, λοιπόν, ο δικός σας ρόλος. Ο ρόλος του κάθε μέλους της Κεντρικής Επιτροπής μας.

Η στρατηγική του Μνημονιακού Τόξου είναι η εργαλειοποίηση της στενοχώριας. Η δική σας στρατηγική πρέπει να είναι ο θρίαμβος της προσωπικής επαφής επί της στενοχώριας. Ο εκδημοκρατισμός του ατομικού χώρου των ηττημένων συνανθρώπων μας. Χωρίς την παραμικρή διάθεση κατήχησης ή νουθέτησής τους.

Κλειδί για να ξεκλειδώσουμε τις ψυχές τους πρέπει να είναι ο σεβασμός σε αυτόν με τον οποίο διαφωνούμε. Για να δώσω ένα παράδειγμα, πάρτε συμπολίτες μας που διαδηλώνουν ώστε 15χρονα ορφανά προσφυγόπουλα να μην πάνε στο ίδιο σχολειό με τα παιδιά τους. Είναι εύκολο να θυμώσουμε μαζί τους. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα. Πρέπει, πριν τους πούμε τη θέση μας, να αφουγκραστούμε τον καϋμό που τους προκαλεί το συναίσθημα του να είναι κανείς πρόσφυγας στην ίδια του τη χώρα, στην «Χρεοδουλοπαροικία η Ελλάς». Μόνο τότε θα καταφέρουμε να τους πάρουμε μαζί μας, να τους πείσουμε ότι αυτά τα 15χρονα όχι μόνο δεν είναι απειλή αλλά θα γίνουν σύντομα οι καλύτεροι πρεσβευτές της Ελλάδας, οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών τους.

Από την Χάνα Αρέντ που προανάφερα έχω μάθει και κάτι άλλο. Προσπαθώντας να αναλύσει πως γεννιέται ο φασισμός, η απολυταρχία, ξεκινά την ανάλυσή της συμβατικά μελετώντας τον ρόλο της προπαγάνδας, τον δηλητηριώδη συνδυασμό της ξενοφοβίας και της μπανάλ γραφειοκρατίας. Αφού τα μελέτησε όλα αυτά, τελικά κατέληξε να διακρίνει τον ένα, τον μεγαλύτερο, τον πιο επικίνδυνο σύμμαχο της απολυταρχίας και του φασισμού: Την Μοναξιά!

 «Η απομόνωση κι η έλλειψη κανονικών κοινωνικών σχέσεων» έγραψε η Χάνα «δημιουργεί την ανάγκη προσχώρησης σε κάποιο ολοκληρωτισμό. Η μοναξιά, ή να το πω διαφορετικά η εμπειρία του να μην ανήκεις καθόλου στον κόσμο που σε περιβάλει είναι η πεμπτουσία  των ολοκληρωτικών κυβερνήσεων. Έτσι κατασκευάζονται οι εκτελεστές. Έτσι προετοιμάζονται τα θύματά τους.» Να προσέξουμε συνοδοιπόροι: Δεν είναι μόνον η Ύφεση που προϋπήρξε της πανδημίας και την οποία η πανδημία γιγάντωσε. Είναι κι η μοναξιά, ιδίως των ηλικιωμένων που σήμερα απομονώνονται στα σπίτια τους, στα γηροκομεία.

Θυμάστε το βράδυ της 3ης Ιουλίου του 2015, τότε που η λαοθάλασσα του ΟΧΙ πλημμύρισε την Πλατεία Συντάγματος; Ξέρετε τί μου έμεινε από εκείνο το βράδυ; Ότι δεν ήμουν μόνος. Το ίδιο συναίσθημα είδα στα μάτια του κάθε συνοδοιπόρου. Έλαμπαν τα μάτια τους. Φώναζαν: Δεν είμαι πια μόνη. Δεν είμαι πια μόνος. Για αυτό τον ένα λόγο δεν θα συγχωρέσουμε ποτέ εκείνους που, δυο βραδιές μετά, συνθηκολόγησαν με την τρόικα κρυπτόμενοι πίσω από το ψεύδος ότι ο λαός δεν ήταν έτοιμος για την ρήξη: Την στιγμή που η συλλογικότητα και ο κοινός αγώνας θριάμβευε ξαναβούτηξαν τον κόσμο μας στον βούρκο της μοναξιάς, της εξατομίκευσης, της ιδιώτευσης.

Νιώθοντας παρατημένοι από εκείνους που τους ξεσήκωσαν στη βάση πανανθρώπινων ιδεωδών, μόνοι τους πια, διπλά ταπεινωμένοι, αντίκρυ σε μια ακόμα σκληρότερη Χρεοδουλοπαροικία αποφασισμένη να τους κάνει να μετανιώσουν που, έστω και για λίγο, σήκωσαν κεφάλι, πολλοί από αυτούς κατέρρευσαν, παραδιδόμενοι λίγο-λίγο σε άλλα αφηγήματα κάποια φοβικά κάποια μισανθρωπικά.

Όπως έλεγε κι η Αρέντ, ο εθνικισμός κάνει ανθρώπους που βρίσκονται στο έλεος της μοναξιάς να νιώθουν έστω και λίγο ότι κάποιος τους ακούει, μιλώντας απ’ ευθείας στους φόβους τους, στο θυμό τους – λέγοντάς τους πως μόνο εκείνος, ο εθνικισμός, τους σκέφτεται – αντίθετα με τους κοσμοπολίτες που νοιάζονται για τους άλλους, τους ξένους. Αυτό έκανε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εκείνο το βράδυ του Δημοψηφίσματος: παρέδωσε τους ανθρώπους μας από την χαρά του διεθνιστικού πατριωτισμού στην απόγνωση του εθνικιστικού ψευτο-πατριωτισμού. Δεν χρειαζόταν πολύ για να φτάσουμε σήμερα να βρίσκουν μια κάποια ανακούφιση στα μαντάτα ότι η ολιγαρχία αγοράζει Ραφάλ και φρεγάτες – κι ας ξέρουν κατά βάθος ότι αυτή η αγορά θα γιγαντώσει κι άλλο την λιτότητα που τους καταστρέφει χωρίς να κάνει τη χώρα ουσιαστικά ασφαλέστερη.

Αυτό το πλαίσιο που έφτιαξε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνο που εκμεταλλεύεται ο κ. Μητσοτάκης σήμερα. Η κυβέρνησή του έχει στη διάθεσή της εξαιρετικούς προπαγανδιστές. Την ώρα που εφαρμόζει πολιτικές που βαθαίνουν την φτώχεια, την ταπείνωση, την μοναξιά, την απαξίωση και την αναξιοπρέπεια των ανθρώπων μας, οι προπαγανδιστές τους ξέρουν πως να μετατρέπουν την Μοναξιά σε τυφλό Θυμό όλων-εναντίον-όλων ιδίως προς τον ξένο, προς τον λίγο πιο σκούρο, προς τους νέους που τολμούν να διαφέρουν ή να διαμαρτύρονται.

Για αυτό το λόγο, η κάθε μία, ο κάθε ένας από εμάς πρέπει να βγούμε εκεί έξω, στην τοπική κοινωνία, να μιλήσουμε με τους γείτονές μας, με τους περαστικούς που μπορεί να μας συμπαθούν μπορεί και όχι. Αφού πρώτα τους αφουγκραστούμε, αφού τους κοιτάξουμε στα μάτια, να αγγίξουμε την ψυχή τους δίνοντάς τους κουράγιο και μια νέα προοπτική. Εκεί έξω, ανάμεσα στους συμπολίτες μας, θα βρούμε την Ταπείνωση, την Μοναξιά, την Απαξίωση και την Αναξιοπρέπεια να περπατούν ως τραμπούκοι στους δρόμους των πόλεών μας, να ροβολάνε τα μονοπάτια της επαρχίας μας, και να σπέρνουν παντού την Απαισιοδοξία, τη Διχόνοια και τη Δυσαρέσκεια από την οποία μόνο η Ολιγαρχία επωφελείται.

Συνοδοιπόροι, μακρυά από εμάς τα λόγια τα εύκολα, τα λαϊκιστικά, τα μεγάλα. Αντίθετα με τον λόγο των φασιστών, της δήθεν αντιπολίτευσης και της λαϊκιστικής ολιγαρχίας που είναι απλοϊκός λόγος, ο λόγος του ΜέΡΑ25 είναι σύνθετος. Σύνθετος λόγος το ΜέΡΑ25 από την μία, αποκαρδιωμένοι, συγχυσμένοι, ασταθείς αποδέκτες από την άλλη που αφήνονται στο ψέμα ακόμα κι όταν ξέρουν ότι είναι ψέμα. Είναι δύσκολο το εγχείρημά μας. Αυτό όμως έχουμε ταχθεί να κάνουμε: Να εμπλουτίσουμε την πολιτική ζωή με λόγο σύνθετο, ορθό, κατανοητό και ειλικρινή. Με μόνα μέσα μαζικής ενημέρωσης εσάς, τα στελέχη και τα μέλη του ΜέΡΑ25.

Μην σκιάζεστε όμως συνοδοιπόροι. Τελικά, ΘΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΜΕ! Αλλά θέλει δουλειά πολλή σε όλες τις γωνιές της χώρας. Ιδίως από τους μόνους πομπούς του μηνύματός μας: Εσάς!

****

Φίλες και φίλοι,

Συνοδοιπόροι,

Στο μικρό χρονικό διάστημα παρουσίας του στα πολιτικά πράγματα, το ΜέΡΑ25 δεν παύει να καταθέτει προτάσεις. Προτάσεις που αποκρύπτονται από τα συστημικά μέσα. Γιατί αν δεν τις κρύψουν, αναπόφευκτα θα εκθέσουν όσα κόμματα κυβέρνησαν, κυβερνούν ή απαιτούν να ξανακυβερνήσουν για να ξανακάνουν τα ίδια.

Εμείς όμως ήρθαμε για να μείνουμε, είτε τους αρέσει είτε όχι. Με τη στήριξη των πολιτών στο ΜέΡΑ25 – και τη στήριξη του ΜέΡΑ25 στην κοινωνία.

Με τα λάθη μας. Με τις παραλείψεις μας. Με την απειρία μας. Αλλά και με το μεράκι μας. Την αγνότητά μας. Την συνέπειά μας. Με το πάθος μας για δικαιοσύνη, ελευθερία και δημοκρατία. Για την υπεράσπιση των αδύναμων. Για τους ανθρώπους. Όχι για τα αξιώματα.

Γι’ αυτό σας καλώ να κοιτάξετε ψηλά. Προς την νίκη. Ναι, ξέρω, υπάρχει κάτι το ελκυστικό σε μια χαμένη υπόθεση. Τί πιο ρομαντικό από μια μεγαλειώδη ήττα σε πόλεμο που είναι αδύνατον να κερδηθεί; Όχι όμως για εμάς! Εμείς δεν είμαστε από αυτούς τους ρομαντικούς. Είμαστε από τους άλλους. Όπως για τον Πικάσο η ζωγραφική ήταν πολεμικό εργαλείο, έτσι για εμάς ο ρομαντισμός, η πολιτική αξιοπρέπεια κι ο πολιτισμός είναι όπλα που χρησιμοποιούμε για να νικήσουμε.

Στόχος μας δεν είναι το 5% ή το 10%. Στόχος μας είναι να μεταλλάξουμε την κοινωνία. Σκοπός μας είναι το ΜέΡΑ25 να παραδώσει την εξουσία στον Δήμο που η ολιγαρχία έχει αποκλείσει από την δήθεν δημοκρατία της. Για να το πετύχουμε όμως αυτό πρέπει να κερδίσουμε τις εκλογές. Αυτοδύναμα!

Ναι, έχουμε δρόμο μπροστά μας. Όμως κάθε Μαραθώνιος, κάθε Σπαρτακιάδα, ξεκινά από ένα βήμα.

Το βήμα που κάνετε σήμερα ως μέλη της 1^ης μας Κεντρικής Επιτροπής μπορεί να είναι τέτοιο. Από εσάς εξαρτάται να αδράξατε την μέρα, να κάνετε το ΜέΡΑ25 το εργαλείο που για πρώτη φορά θα εντάξει τον ενεργοποιημένο, αυτοδιοικούμενο Δήμο, τους φτωχούς και τους αδύναμους που είναι η πλειοψηφία, στο επίκεντρο της Δημοκρατίας.