Σεβόμαστε την Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, κα Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αλλά απορρίπτουμε την λογική των περιστρεφόμενων θυρών από την κορυφή της δικαιοσύνης στη κορυφή του πολιτεύματος.
Πρόκειται για πρακτική που συγκρούεται με την διάκριση των εξουσιών. Όταν οι δικαστές αρχίζουν να έχουν προσδοκίες ότι ο Πρωθυπουργός, νυν ή μελλοντικός, μπορεί να τους προτείνει πολιτειακή θέση, σιωπηλά και αυθόρμητα καλλιεργούνται αθέμιτες σχέσεις ευνοιοκρατίας της δικαστικής με την εκτελεστική εξουσία.
Από την δική του σκοπιά, η επιλογή του Πρωθυπουργού ήταν τακτικιστικά εύστοχη καθώς διευθέτησε εσωκομματικές του διαμάχες και ηγεμόνευσε πλήρως του Μνημονιακού Τόξου ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ.
Χαιρετίζουμε βέβαια την επικείμενη εκλογή γυναίκας Προέδρου της Δημοκρατίας.
Χαιρετίζουμε ακόμα ότι, από χτες, δύο ονόματα γυναικών συζητούνται στη χώρα: Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου και η Μάγδα Φύσσα, το πρόσωπο που, χωρίς να το επιδιώξει, συμβολίζει τον αγώνα εναντίον του φασισμού και ενός κράτους που καθημερινά αποδεικνύεται ανεκτικό απέναντι στην επιθετική μισαλλοδοξία.
Στο ΜέΡΑ25 κατανοούμε την αμηχανία προοδευτικών ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν από την ηγεσία τους να υποστηρίζουν τον κ. Παυλόπουλο προτού ο ελιγμός του Πρωθυπουργού τους εγκλωβίσει σε μια άλλη συστημική επιλογή.
Λογικό είναι να επικεντρώνονται στο αν η Μάγδα Φύσσα ερωτήθη ή όχι – πασχίζοντας να αποφύγουν την ουσία: Ότι η ίδια η Μάγδα Φύσσα όχι μόνο δεν θίχτηκε, όχι μόνο δεν θεώρησε καπήλευση την πρότασή μας, αλλά την χαρακτήρισε “εξαιρετικά τιμητική”.
Από την πρώτη στιγμή δηλώσαμε ότι το ΜέΡΑ25 δεν έχει την κοινοβουλευτική δύναμη που απαιτείται για την προώθηση οποιασδήποτε εναλλακτικής υποψηφιότητας. Με συγκίνηση επιλέξαμε μια κίνηση μεγάλης συμβολικής αξίας: Την υπενθύμιση ότι υπάρχει εναλλακτική στην συστημική συγκάλυψη της ακροδεξιάς στροφής της κοινωνίας μας που έφερε η συνεχιζόμενη Κρίση. Μια εναλλακτική που, στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, βρίσκει την έκφρασή της στο πρόσωπο της Μάγδας Φύσσα.
