Λευκός Οίκος, Ουάσινγκτον. Ο Ντίτερ, ο Χέρμπερτ κι ο Νίκολας βρίσκονται εκεί για να διαπραγματευτούν με τον Ρόμπερτ Λάιτιτζερ, το δεξί χέρι του προέδρου Τραμπ για θέματα διεθνούς εμπορίου, και τον Ουίλμπουρ Ρος, τον Αμερικανό υπουργό Εμπορίου. Είναι εκεί για να διασώσουν, μετά τον εξευτελισμό της Ανγκελα Μέρκελ και των Βρυξελλών από την κυβέρνηση Τραμπ, ό,τι μπορούν για τις τρεις εταιρείες τους – τη Μercedes (Daimler), τη VW και την BMW.
Τη χρονιά που φεύγει, ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποίησε την ισχύ που του δίνει το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ απέναντι στη Γερμανία για να διαιρέσει τον γαλλο-γερμανικό άξονα και να διασύρει την κ. Μέρκελ. Η μέθοδός του, απλή και αποτελεσματική, βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην ανάγκη των εταιρειών του Ντίτερ, του Χέρμπερτ και του Νίκολας να συνεχίσουν να εξάγουν αυτοκίνητα στις ΗΠΑ.
Το μόνο που χρειάστηκε να κάνει ο κ. Τραμπ ήταν να σημειώσει σε ομιλία του τη σημερινή ασυμμετρία δασμών: ένα Jeep που εισάγεται στην Ευρώπη χρεώνεται δασμό 10% επί της τιμής του, ενώ μια Μercedes που εισάγεται στις ΗΠΑ υπόκειται μόνο σε 4% δασμό. «Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Σύντομα θα δώσω εντολή ο δασμός στα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα που εισάγονται στις ΗΠΑ να οριστεί στο 25% της αξίας τους έως ότου οι Ευρωπαίοι κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να εκμεταλλεύονται την Αμερική».
Το τηλέφωνο της κ. Μέρκελ άρχισε να χτυπά επίμονα. Ο Ντίτερ, ο Χέρμπερτ κι ο Νίκολας απαιτούσαν έξαλλοι από την καγκελάριο να κάνει κάτι. Οπερ και εγένετο. Η γενναία κίνηση της κ. Μέρκελ ήταν να προτείνει στον κ. Τραμπ την πλήρη απελευθέρωση του εμπορίου αυτοκινήτων μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης από όλους τους δασμούς: μηδέν δασμοί εκατέρωθεν.
Ο κ. Τραμπ άφησε να διαδοθεί πως δεν έχει αντίρρηση. Και τότε άστραψε και βρόντηξε ο Εμανουέλ Μακρόν, ο Γάλλος πρόεδρος, του οποίου το τηλέφωνο πήγε να σπάσει από τα τηλεφωνήματα της Renault και της Peugeot που θα καταστραφούν χωρίς δασμούς καθώς η ευρωπαϊκή αγορά θα πλημμυρίσει από κορεατικά, κινεζικά και ιαπωνικά αυτοκίνητα, τα οποία είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικά απέναντι στα γαλλικά (αλλά όχι και απέναντι στα γερμανικά).
Αποτέλεσμα ήταν το Παρίσι να προβάλει βέτο στην κίνηση της κ. Μέρκελ και ο κ. Τραμπ να σηκώσει τους ώμους του λέγοντας: «Αφού δεν τα βρήκατε, εγώ ετοιμάζομαι να σας επιβάλω δασμούς 25%». Και όταν η κ. Μέρκελ παραπονέθηκε στον κ. Μακρόν ότι το βέτο του της δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα, εκείνος δήλωσε δημοσίως ότι τη Γαλλία δεν την αφορά το ζήτημα ιδιαίτερα, δεδομένου ότι η χώρα του δεν έχει εμπορικό πλεόνασμα με τις ΗΠΑ. Ηταν σαν να είπε στην κ. Μέρκελ: Δικό σου το εμπορικό πλεόνασμα με τους Αμερικανούς, βγάλ’ τα πέρα με τον Τραμπ όπως μπορείς, χωρίς να μας δημιουργείς εμάς πρόβλημα.
Εχοντας κατανοήσει πλέον ότι Ευρωπαϊκή Ενωση δεν υπάρχει, εκτός της φαντασίας του κατεστημένου των Βρυξελλών, ο Ντίτερ, ο Χέρμπερτ κι ο Νίκολας είδαν κι απόειδαν, έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις Βρυξέλλες (όπου η Ε.Ε. επιμένει στο αποκλειστικό δικαίωμα διαπραγμάτευσης με τις ΗΠΑ), ανέβηκαν σ’ ένα αεροπλάνο και πήγαν στον Λευκό Οίκο για να διαπραγματευτούν οι ίδιοι, άμεσα, με τους συνεργάτες του κ. Τραμπ.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησής τους με τον Ρόμπερτ Λάιτιτζερ και τον Ουίλμπουρ Ρος δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο Ντόναλντ Τραμπ, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς πρωτόκολλο, χωρίς τίποτα.
Στη μισή ώρα που πέρασε μαζί τους, ο πρόεδρος Τραμπ τούς έκανε λιανά το δίλημμά τους: ή κάθονται πάνω στα υπερκέρδη τους, αποθηκεύοντάς τα στις τράπεζες της Φρανκφούρτης, οπότε εκείνος θα προχωρήσει στην επιβολή δασμού 25% στα αυτοκίνητά τους, ή επενδύουν μεγάλο ποσοστό των κερδών τους σε νέα εργοστάσια στις ΗΠΑ, με έμφαση στη συμπαραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων με αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, οπότε εκείνος θα ξανασκεφτεί το επίπεδο των δασμών που θα επιβάλει – χωρίς να τους υποσχεθεί συγκεκριμένο επίπεδο δασμών ακόμα και σε αυτή την περίπτωση. «Η επιλογή δική σας, κύριοι», τους είπε λίγο πριν αποχωρήσει.
Τι θα προκύψει από αυτή τη διαπραγμάτευση του Λευκού Οίκου και των πραγματικών αφεντικών της Ευρώπης δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα. Μετά τη συνάντηση, μιλώντας εκ μέρους των τριών τους, ο Χέρμπερτ έκανε μια συγκλονιστικά ειλικρινή δήλωση. Είπε στην Die Welt ότι ο κ. Τραμπ έχει το πάνω χέρι στον εμπορικό πόλεμο που ο ίδιος κήρυξε, έναν πόλεμο «που αφορά τα μεγάλα ευρωπαϊκά εμπορικά πλεονάσματα».
Στο ίδιο άρθρο η Die Welt αναφέρει πως η VW που διευθύνει ο Χέρμπερτ κινείται γοργά προς την κατεύθυνση μεγάλων επενδύσεων στη συμπαραγωγή με τη… Ford ηλεκτρικών αυτοκινήτων στις ΗΠΑ.
Στο μεταξύ στις Βρυξέλλες οι δήθεν ιθύνοντες της ευρωζώνης, το Eurogroup, συνεδρίαζαν για να συζητήσουν και να δεχτούν, υποτίθεται, τις μεταρρυθμίσεις που αρχικά είχε προτείνει ο πρόεδρος Μακρόν ώστε να ενισχυθεί η ευρωζώνη και να πάψει η Ευρώπη να παρουσιάζει την εξευτελιστική –να μην πω γελοία– εικόνα που εμφάνισε στον Λευκό Οίκο τις προάλλες. Τι σχέση έχουν οι μεταρρυθμίσεις της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης με τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ – Ε.Ε.; Απόλυτη!
Η μόνιμη λιτότητα, που δοκιμάστηκε και ξεκίνησε από την Ελλάδα, γέννησε τα μεγάλα ευρωπαϊκά εμπορικά πλεονάσματα που, όπως σωστά είπε ο Χέρμπερτ, δίνουν την ευκαιρία στον κ. Τραμπ να εξευτελίζει το ευρωπαϊκό κατεστημένο και να κάνει ό,τι θέλει.
Ο λόγος είναι απλός: στην ευρωζώνη, λόγω των χαμηλών επενδύσεων που έφερε η μόνιμη κρίση ακόμα και στη Γερμανία, οι αποταμιεύσεις είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από τις επενδύσεις. Αν προσθέσουμε αυτή τη διαφορά αποταμιεύσεων-επενδύσεων στο πρωτογενές πλεόνασμα της ευρωζώνης συνολικά, το άθροισμα ισούται με το εμπορικό πλεόνασμα της ευρωζώνης. Οσο μεγαλύτερα τα πρωτογενή πλεονάσματα που επιβάλλει το τρίγωνο Βρυξελλών-Βερολίνου-Φρανκφούρτης στις χώρες μας τόσο μεγαλύτερο το ευρωπαϊκό εμπορικό πλεόνασμα που ενισχύει τον κ. Τραμπ.
Η μόνη λύση θα ήταν η υλοποίηση κάποιων βασικών μεταρρυθμίσεων που θα ενίσχυαν τις επενδύσεις στην Ευρώπη. Ο πρόεδρος Μακρόν είχε καταθέσει τέτοιες προτάσεις – συγκεκριμένα: κοινό προϋπολογισμό για την ευρωζώνη, επενδυτικό πρόγραμμα από τον ESM και πραγματική ενοποίηση των τραπεζικών συστημάτων.
Αυτές οι προτάσεις, αφού πέρασαν από χίλια κύματα, ήρθαν στο τελευταίο Eurogroup. Και τι συνέβη εκεί; Απορρίφθηκαν μετ’ επαίνων. Στο τέλος της συνεδρίασης μάλιστα οι κ. Σολτς και Ρέγκλινγκ ήταν καταχαρούμενοι που ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών κατακρεούργησε όλες τις γαλλικές προτάσεις εκ μέρους τους, με τις γνωστές μαζορέτες του Eurogroup (Σλοβένους, Λετονούς κ.λπ.) να χειροκροτούν.
Κάπως έτσι η Ευρώπη προχωρά ακάθεκτη στην αποδυνάμωση και την αποδόμηση, με θύματα τους πολίτες της. Η μόνη απάντηση είναι μια πανευρωπαϊκή προοδευτική πολιτική που, στην Ελλάδα, μόνο το ΜέΡΑ25 πασχίζει να θέτει στον δημόσιο διάλογο.
Σημ. Οι Ντίτερ, Χέρμπερτ και Νίκολας δεν είναι παρά ο Dieter Zetsche (Daimler), ο Herbert Diess (VW) και ο Nicolas Peter (BMW).
http://www.efsyn.gr/arthro/ta-pragmatika-afentika-tis-eyropis-diapragmateyontai
