Για να αγοράσεις μέσω διαδικτύου σιδηροδρομικό εισιτήριο ώστε να ταξιδέψεις εντός της Βρετανίας επισκέπτεσαι την ιστοσελίδα της Trainline, της εταιρείας που για ένα μικρό ποσό, γύρω στις 75 πένες, σου εξασφαλίζει το ψηφιακό εισιτήριο. Ανεξάρτητα από το δικό σου ταξίδι, οι 75 αυτές πένες κάνουν ένα δικό τους συναρπαστικό ταξίδι που αξίζει να το καταγράψουμε καθώς μας αφορά. Η εταιρεία Trainline, με βάση το Λονδίνο, ανήκει σε μια δεύτερη εταιρεία επονομαζόμενη Trainline Holdings. Η τελευταία ανήκει σε τρίτη εταιρεία, η οποία ανήκει σε μια τέταρτη κ.ο.κ. Εχοντας μεταφερθεί μεταξύ πέντε εταιρειών «πάνω» από την Trainline, οι 75 πένες σου περνούν τη Μάγχη και φτάνουν στο Τζέρσι, βρετανικό νησί και, βέβαια, φορολογικό παράδεισο. Σαν να μην τους άρεσε το νησί, οι 75 πένες σου αμέσως επιστρέφουν στο Λονδίνο όπου περνούν από τα «χέρια» άλλων πέντε εταιρειών πριν ξανατραβήξουν για το Τζέρσι όχι για να μείνουν εκεί, αλλά ως ενδιάμεσος σταθμός για το Λουξεμβούργο όπου μοιράζονται σε δύο λογαριασμούς.
Κατά τη ζαλιστική αυτή διαδρομή, με τις ατρόμητες 75 πένες σου ενώνονται εκατομμύρια άλλες πληρωμές, μικρές και μεγάλες, από την Ελλάδα και την Ιταλία έως και την Ιαπωνία ή τη Βραζιλία, δημιουργώντας έναν Αμαζόνιο χρήματος. Κάποια από αυτά τα ποσά συνεχίζουν μαζί, άλλα στέλνονται αλλού, μερικά επιστρέφουν στο ίδιο ποτάμι σαν χιλιάδες μικροί παραπόταμοι που ενώνονται, απομακρύνονται από, και ξαναενώνονται με την κεντρική ροή δισεκατομμυρίων λιρών, ευρώ, δολαρίων, γεν κ.λπ. Αυτός ο πακτωλός χρήματος, με τις δικές σου 75 πένες στη μέση, αποφεύγει τη φορολόγηση ενώ, παράλληλα, μετατρέπεται σε βραχυχρόνια δάνεια που δίνει η μία από αυτές τις χιλιάδες εταιρείες στις άλλες, συχνά με ιλιγγιώδη επιτόκια.
Εχοντας φτάσει πια στους δύο λουξεμβουργιανούς λογαριασμούς, οι 75 πένες σου μπαίνουν σε ένα «τούνελ» κατασκευασμένο έτσι ώστε το ανθρώπινο μυαλό να μην μπορεί να τις παρακολουθήσει. Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως το τούνελ καταλήγει σε κάποιο από τα νησιά της Καραϊβικής όπου περνάνε μέσα από τουλάχιστον τέσσερις μυστηριώδεις εταιρείες (χωρίς υπαλλήλους) με έδρα τα νησιά Κέιμαν, όπου ο φορολογικός συντελεστής των επιχειρήσεων είναι… 0%. Εκεί, μετά από επική περιπλάνηση που ενέπλεξε τουλάχιστον είκοσι εταιρείες και εκατοντάδες λογαριασμούς, οι 75 πένες σου καταλήγουν να ενωθούν με τα μεγάλα ποτάμια του χρηματιστικού κεφαλαίου των ΗΠΑ και, συγκεκριμένα, καταχωρίζονται στα βιβλία της KKR, της γιγάντιας αμερικανικής «επενδυτικής» εταιρείας.
Βέβαια, το ταξίδι δεν σταματά εκεί. Ως κεφάλαιο πλέον της KKR, οι 75 πένες σου αρχίζουν τα πέρα-δώθε εντός των ανά τον κόσμο λογαριασμών των μετόχων της KKR: τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, λογιών λογιών αρπακτικών ταμείων, και των διάφορων κροίσων. Από το 1977 που δημιουργήθηκε, η KKR έχει αποκτήσει 300 εταιρείες-μεγαθήρια μέσα από την τακτική της εξαγοράς επιχειρήσεων τις οποίες γρήγορα φορτώνει με γιγάντια νέα δάνεια. Αυτά τα δάνεια χρησιμοποιούνται για να πληρώνονται τεράστια μερίσματα στους μετόχους της KKR και, όταν πλέον δεν μπορούν να αποπληρωθούν από τις υπερχρεωμένες θυγατρικές επιχειρήσεις, ακολουθούν μαζικές απολύσεις υπαλλήλων και, σε πολλές περιπτώσεις, λουκέτο – με τα περιουσιακά στοιχεία των εταιρειών να βγαίνουν, από την KKR, στο σφυρί.
Σήμερα, από τις 300 εταιρείες-μεγαθήρια που απέκτησε κατά καιρούς, στην KKR εξακολουθούν να ανήκουν 180 «πραγματικές» εταιρείες (με υπαλλήλους, παραγωγή κ.λπ.), οι οποίες χάνονται μέσα στο δάσος των 4.000 εικονικών εταιρειών που έχει δημιουργήσει η KKR, 200 εκ των οποίων στο Λουξεμβούργο και 800 στα νησιά Κέιμαν. Το ερώτημα είναι: Γιατί αυτή η οδύσσεια των 75 πενών;
Η αποφυγή φορολόγησης είναι ένας λόγος – όχι αναγκαστικά ο κύριος. Ενας ακόμα πιο προβληματικός λόγος είναι η συστηματική χρήση αυτών των «λαβυρίνθων» μέσα από τους οποίους περνά το χρήμα για να καταφέρνουν επιχειρήσεις όπως η KKR να αποσπούν οροσειρές αξιών που παράγουν σκληρά εργαζόμενοι πολίτες, αφήνοντάς τους μισθούς-ψίχουλα και συντάξεις πείνας, καταδικάζοντάς τους στη διαχρονική ανασφάλεια, συνωμοτώντας έτσι ώστε η πραγματική οικονομία να υποφέρει την ώρα που η KKR και άλλα τέτοια αρπακτικά νέμονται τον πλούτο που παράγουν οι κοινωνίες χωρίς να προσφέρουν το παραμικρό στη δημιουργία του.
Γιατί σας τα γράφω όλα αυτά σήμερα, μέρες μετά τη φρίκη των πυρκαγιών; Επειδή παράλληλα με τη φρίκη στην Ανατολική Αττική διαδραματίζεται και μια άλλη φρίκη την οποία κυβέρνηση και αντιπολίτευση όχι μόνον αποσιωπούν αλλά την πριμοδοτούν κιόλας. Ποια είναι αυτή η δεύτερη φρίκη; Πρόσφατος τίτλος των Financial Times απαντά: «Η KKR κλείνει τη δεύτερη συμφωνία αγοράς ελληνικών κόκκινων δανείων», με υπότιτλο: «Συνεργασία της εταιρείας ιδιωτικών επενδύσεων με τις 4 ελληνικές τράπεζες». Τι σημαίνει αυτό; Οτι μαζί με τις 75 πένες που κάνουν τον γύρο του κόσμου πριν καταλήξουν στα βιβλία της KKR, τώρα θα κάνουν τον γύρο του κόσμου και τα κόκκινα δάνεια των Ελλήνων που αδυνατούν να τα εξυπηρετήσουν.
Ξάφνου, η ρημαγμένη ελληνική κοινωνία, που μέχρι τώρα έπρεπε να τα βάλει με την εγχώρια ολιγαρχία και την τρόικα, θα πρέπει να τα βάλει μ’ έναν κολοσσό, την KKR, η οποία έχει αποδείξει πως, για να μεγιστοποιήσει τα τεράστια μερίσματα των μετόχων της, δεν διστάζει να ρίξει αποδοτικά εργαζόμενους Αμερικανούς στην ανεργία, να ρίξει έξω κερδοφόρες καναδικές και αγγλικές εταιρείες, να πουλήσει ως παλιοσίδερα βιομηχανίες που θα μπορούσαν να παράγουν αποτελεσματικά – φαντάσου, αναγνώστη, με πόση ψυχραιμία θα θυσιάσει τους χρεοκοπημένους Ελληνες πολίτες και μικρομεσαίους μέσα από πλειστηριασμούς που θα τροφοδοτούν τον παγκόσμιο πακτωλό της KKR!
Κάπως έτσι έρχομαι στο ερώτημα του τίτλου μου: Καλά οι της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και των λοιπών εκφραστών του αδηφάγου χρηματοπιστωτικού συστήματος, λογικό είναι να στηρίζουν την KKR και τους εγχώριους ατζέντηδές της. Εσείς, σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζετε τι κάνετε ψηφίζοντας τέτοιους νόμους και βγάζοντας κυβερνητικά φιρμάνια που παραδίδουν τα κόκκινα δάνεια στην KKR; Με τι συνείδηση ζητάτε από τα (ιδίως νεότερα) στελέχη σας, που δεν μπήκαν στην πολιτική το 2010 ή το 2014 για να γίνουν ορντινάντσες των λογιών λογιών KKR, να υπεραμύνονται αυτών των αποφάσεων που εσείς λαμβάνετε; Με τι ψυχή τους ζητάτε να περηφανεύονται για τις «λύσεις» που προωθείτε υπό τας διαταγάς μιας τρόικας που σας ενέταξε στην πελατεία της ΚΚR, εξευτελίζοντας όλες τις αρχές με τις οποίες η Αριστερά ήρθε, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, σε σύγκρουση με τις πρακτικές των αρπακτικών του άκρατου καπιταλισμού;
Σημείωση: Η πρόταση του ΜέΡΑ25 για το πως πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των κόκκινων δανείων διατίθεται εδώ – είναι μία από τις 7 Τομές που προτείνει το κόμμα μας (Βλ. Μανιφέστο ΜέΡΑ25 εδώ)
* Γραμματέας ΜέΡΑ25
