- Επειδή ο καλόπιστος διάλογος είναι το άλας της γης…
- Επειδή τα ΜΜΑ (μέσα μαζικής αποβλάκωσης) έχουν έννομο συμφέρον να μην συζητείται ποτέ αυτό που οι καιροί απαιτούν να συζητούμε…
- Επειδή κανείς δεν είναι υπεράνω κριτικής και ελλοχεύει ο κίνδυνος, ιδίως τώρα που τα social media έχουν τον πρώτο λόγο, όλοι μας να παγιδευτούμε, ο καθένας ξεχωριστά, σε μια φούσκα που περιέχει μόνον εκείνους που συμφωνούν…
- … έχει σημασία να επενδύσουμε στην έντιμη αντιπαράθεση απόψεων, στον πραγματικό, με ισηγορία, διάλογο.
Με αυτές τις σκέψεις κατά νου, θα αναπαράγω στην προσωπική μου ιστοσελίδα καλόπιστες κριτικές που μου ασκούνται, ανεξάρτητα του πόσο σκληρές είναι. Ξεκινώ σήμερα με την πρόσφατη κριτική του Βασίλη Βιλιάρδου στο analyst.gr, βλ. εδώ. Καλώ τον αναγνώστη να την διαβάσει πρώτα και κατόπιν να αναλογιστεί τα εξής σημεία που εγείρω ως απάντηση σε θέσεις του συγγραφέα που παρουσιάζονται σε χρώμα μπλε:
- Παράλληλο σύστημα πληρωμών ή παράλληλο νόμισμα
… ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών, το οποίο βέβαια δεν είχε μεγάλη διαφορά από ένα παράλληλο νόμισμα τύπου IOU
Η διαφορά ήταν σημαντική. Ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών είναι καθ’ όλα συμβατό με την παραμονή στην ευρωζώνη και δεν ισοδυναμεί σε καμία περίπτωση με παράλληλο νόμισμα. Μάλιστα θα ήταν ιδιαίτερα ευεργετικό για τις οικονομίες των περισσότερων χωρών της ευρωζώνης. Στην δική μας περίπτωση, θα μας έδινε την δυνατότητα να κερδίσουμε χρόνο μετά την ρήξη ώστε να μην αναγκαστούμε άμεσα στο παράλληλο νόμισμα, το οποίο βέβαια σημαίνει Grexit, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε Ντράγκι-Μέρκελ να κάνουν ένα βήμα πίσω από το χείλος του Grexit και του παράλληλου νομίσματος. Το αν το παράλληλο σύστημα πληρωμών θα εξελισσόταν σε νέο εθνικό νόμισμα θα εξαρτάτο από το εάν, μετά την ενεργοποίηση του παράλληλου συστήματος, οι Ντράγκι-Μέρκελ μας εξωθούσαν ή όχι εκτός ευρώ. Αυτό είναι θέμα κρίσης. Προσωπικά εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν θα αποφάσιζαν να σηκώσουν το κόστος του 1 τρις ενός Grexit και θα προτιμούσαν έναν έντιμο συμβιβασμό – ο οποίος θα σήμαινε ότι το παράλληλο σύστημα πληρωμών δεν θα εξελισσόταν σε εθνικό νόμισμα. Για περισσότερα βλ. εδώ.
- Αριστερό ή μη σχέδιο;
…οφείλουμε να τονίσουμε εν πρώτοις πως το σχέδιο δεν ήταν σε καμία περίπτωση αριστερό, αλλά μάλλον φιλελεύθερο
Χρόνια τώρα λέω ότι η κρίση είναι τόσο βαθειά που απαιτείται ένα στάδιο σταθεροποίησης (βλ. την Μετριοπαθή μας Πρόταση για την Επίλυση της Κρίσης του Ευρώ – που δουλεύαμε από το 2010), που να θυμίζει το Νιου Ντιλ του Ρούσβελτ, προτού υπάρξει καν η ευκαιρία για την εκπόνηση αριστερών πολιτικών. Όσον αφορά το «πόσο αριστερός είμαι», δεδομένης αυτής της άποψης, έχω προσπαθήσει να απαντήσω εδώ.
- Καλύτερη προετοιμασία και πρότερη ενημέρωση των πολιτών
…το παράλληλο σύστημα πληρωμών θα έπρεπε να είναι έτοιμο να λειτουργήσει αμέσως… οι πολίτες θα έπρεπε να είναι ενημερωμένοι, ιδίως για τους κινδύνους που συνεπαγόταν, αφού χωρίς την αμέριστη στήριξη τους δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί τίποτα.
Μακάρι να μπορούσε να λειτουργήσει αμέσως το παράλληλο σύστημα πληρωμών. Όμως αυτό ήταν αδύνατον. Πως θα στηνόταν; Από την Κουμουνδούρου; Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να το τελειοποιήσουμε επί χάρτου – όπερ και έκανα. Όσο για την ενημέρωση των πολιτών, που ήταν, πράγματι, το μόνο μας στήριγμα, το ερώτημα της πληρέστερης ενημέρωσής τους, τότε, τον Γενάρη του 2015, είναι ανοικτό και ενδιαφέρον – και σχετίζεται με το φαινόμενο της αυτο-εκπληρούμενης προσδοκίας που ανέλυσε εξαιρετικά ο Διονύσης Σκλήρης εδώ. Ένα τελευταίο σχόλιο για την στήριξή μας από τους πολίτες: και χωρίς πλήρη ενημέρωση μας την έδωσαν πλουσιοπάροχα: Αποδείχθηκαν ωριμότεροι της ηγεσίας. Μπορεί να μην γνώριζαν τις λεπτομέρειες αλλά, είμαι σίγουρος, ότι αν την 6η Ιουλίου 2015 ανακοινωνόταν το παράλληλο σύστημα πληρωμών, το κούρεμα των ομολόγων της ΕΚΤ κλπ, θα είχαμε μαζί μας την συντριπτική πλειοψηφία.
- Στάση πληρωμών
…όφειλαν να αναβληθούν οι πληρωμές των ομολόγων προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω εντονότερα. Αυτό είχαμε συμφωνήσει ότι θα κάνουμε πριν την εκλογή μας. Όμως, κατόπιν, κατά την διάρκεια της υπουργείας μου μειοψηφούσα συστηματικά εντός της πολιτικής ομάδας διαπραγμάτευσης…
- Κρίση
Επομένως δεν έχει δίκιο ο κ. Βαρουφάκης όταν ισχυρίζεται πως δεν μπορεί να κριθεί, επειδή δεν του επετράπη η εφαρμογή του σχεδίου του από τον πρωθυπουργό που τελικά δείλιασε.
Προφανώς! Μπορώ και πρέπει να κριθώ. Όμως δεν είπα αυτό. Είπα ότι το σχέδιο αποτροπής (κούρεμα ομολόγων SMP και ενεργοποίηση του παράλληλου συστήματος πληρωμών) δεν κρίθηκε ποτέ, καθώς δεν ενεργοποιήθηκε.
- Μαγνητοφωνήσεις
…ενώ το κυριότερο που του προσάπτουμε είναι η απαράδεκτη μαγνητοφώνηση και δημοσίευση των συζητήσεων/επαφών του με την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, τα οποία ασφαλώς δεν βοηθούν την Ελλάδα.
Στον καιρό που η τρόικα εσωτερικού, και τα ΜΜΑ της, έχουν καταργήσει τον δημόσιο διάλογο, καλώ όλους να αντισταθούν στην χυδαία διαστρέβλωση. Δηλαδή, τί να κάνουν; Θα απαντήσω προσωπικά: Να ασκείτε κριτική (έντονη και βίαιη ακόμα) σε αυτά που είπα αλλά όχι σε αυτά που τα ΜΜΑ λένε ότι είπα. Αυτό βέβαια απαιτεί λίγη δουλειά από εσάς, π.χ. να ψάξετε τα κείμενα και τις ομιλίες μου. Εν προκειμένω, ένα ερώτημα: Πότε είπα ότι μαγνητοφωνούσα τον πρωθυπουργό; Ποτέ! Αυτό που είπα, και είχα ιερή υποχρέωση να κάνω (δεδομένης της μη τήρησης πρακτικών και τις τοξικές διαρροές από τα Eurogroup, EuroWorkingGroup, ΔΝΤ κλπ), ήταν να καταγράφω τις συνομιλίες μου με τους εκπροσώπους των δανειστών, έτσι ώστε να μπορώ κατόπιν να ενημερώνω τον πρωθυπουργό, τους βουλευτές, τους πολίτες, εσάς. Όπερ και έκανα, κάνω και θα συνεχίσω να κάνω.
- Το μέλλον
Η κριτική ότι το 2015 είμασταν απροετοίμαστοι μπορεί και πρέπει να συζητηθεί. Αυτό όμως που προέχει σήμερα είναι το μέλλον. Όπως λέμε στο DiEM25,
Το 2015 δεν θα επαναληφθεί! Αυτή την φορά, οι τομές-προαπαιτούμενα για απόδραση από την κρίση θα εφαρμοστούν χωρίς καμία διαπραγμάτευση. Όσο το Eurogroup αρνείται τον κοινό νου, το δικαίωμά μας να μειώνουμε τους φορολογικούς συντελεστές και να διαθέτουμε το πλεόνασμα και την περιουσία μας όπως εμείς κρίνουμε, τόσο η καρέκλα του ΥπΟικ μας στο Eurogroup θα παραμένει κενή – όπως έκανε ο Στρατηγός Ντε Γκολ την δεκαετία του 1960.
