Με άρθρο του στην «Εφ.Συν.» της 15/6/2016 ο κ. Κ. Καλλωνιάτης απαντά στην κριτική που άσκησα (με το άρθρο μου της 6/6/2016) στον «κόφτη» αποπληρωμών χρέους τον οποίο ο πρωθυπουργός, λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, παρουσίασε ως λυτρωτικό για τη χώρα και, εξ ου, διαπραγματευτική επιτυχία της κυβέρνησης.
Στο άρθρο μου παρέθεσα τα ποσά των αποπληρωμών χρέους καταδεικνύοντας ότι είναι χαμηλότερα εκείνων που θα ενεργοποιούσαν τον «κόφτη» (με ελάχιστες εξαιρέσεις), καθιστώντας τον δώρον-άδωρον. Η μόνη περίπτωση, έγραφα, να ενεργοποιηθεί ο «κόφτης» ήταν να δεχθεί η τρόικα (κάτι καθόλου σίγουρο) να συνυπολογιστούν κι άλλες υποχρεώσεις του Δημοσίου (π.χ. έντοκα γραμμάτια) σε αυτά τα ποσά των αποπληρωμών του κράτους.
Ομως, συνέχιζα, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, η ενεργοποίησή του θα οδηγήσει «…στην επιβάρυνση (αντί για ελάφρυνση) του χρέους με μόνο αντάλλαγμα μεσοπρόθεσμες… ευκολίες πληρωμών». Γιατί; Επειδή η όποια μείωση αποπληρωμών λόγω του «κόφτη» θα κεφαλαιοποιηθεί (ανατοκιζόμενη) επιμηκύνοντας τα χρόνια αποπληρωμής και μεγεθύνοντας τον όγκο του χρέους (όπως επιβεβαιώνει και το ΔΝΤ).
Περιληπτικά, το επιχείρημά μου ήταν πως είτε ο «κόφτης» δεν θα κάνει καμία διαφορά είτε θα μειώσει μεν τις ετήσιες αποπληρωμές αυξάνοντας δε το χρέος και, συνεπώς, φράζοντας τις προοπτικές εξόδου στις αγορές με λογικά επιτόκια, θεμελιώνοντας, έτσι, το καθεστώς της αυτοτροφοδοτούμενης λιτότητας στο διηνεκές.
Ο κ. Καλλωνιάτης κρίνει ότι «βιάστηκα» να απαξιώσω την «επιτυχία» της κυβέρνησης όσον αφορά τον «κόφτη» λόγω «λαθών» και «παραλείψεών» μου. Ποια είναι αυτά τα «λάθη» και οι «παραλείψεις»; Κρίνει «παραπλανητικά» τα ποσά των αποπληρωμών που παρέθεσα και αντιπαραθέτει άλλα ποσά, κατά πολύ μεγαλύτερα (που ξεπερνούν τα ετήσια έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού!), για να καταλήξει ότι ο «κόφτης» θα μειώσει σημαντικά τις ετήσιες αποπληρωμές του Δημοσίου.
Δεν θα κουράσω εδώ με μια αντιπαράθεση για το ποιανού στοιχεία είναι τα σωστά [1]η οποία, εν τέλει, είναι άνευ σημασίας για τον εξής λόγο: Οπως έγραφα στο αρχικό μου άρθρο, πράγματι μπορεί η τρόικα να δεχθεί να συνυπολογιστούν στις αποπληρωμές υποχρεώσεις του Δημοσίου (πέραν των πληρωμών στους δανειστές) που θα ενεργοποιήσουν τον «κόφτη».
Ομως και σε αυτή την περίπτωση, η ενεργοποίηση του «κόφτη» απλά θα αυξήσει ραγδαία το δημόσιο χρέος [2]. Με απλά λόγια, είτε έτσι είτε αλλιώς ο «κόφτης» που συμφωνήθηκε δεν φέρνει καμία ελάφρυνση. Ελάφρυνση θα έρθει μόνον εφόσον οι δανειστές αποδεχθούν αναδιάρθρωση χρέους σαν αυτή που τους πρότεινα πέρσι (βλ. το πιο πρόσφατο άρθρο μου στην «Εφ.Συν.» της 17/6/2016). Οπως πέρσι έτσι και τώρα προτείνουν, αντί για μια τέτοια πραγματικά λυτρωτική κίνηση, έναν «κόφτη» που απλά διαιωνίζει τη χρεοδουλοπαροικία της Ελλάδας.
Περιληπτικά, μακάρι «λάθη» και «παραλείψεις» να με είχαν οδηγήσει σε «εσπευσμένη» κριτική του «κόφτη». Μακάρι η βιασύνη και τα λάθη να ήταν δικά μου και ο «κόφτης» να είχε κάτι να προσφέρει στον τόπο. Δυστυχώς βιαστικοί ήταν όσοι έσπευσαν να τον χαιρετίσουν.
Να γιορτάσουν μια συμφωνία που, ανεξαρτήτως ποσοτικοποίησης των παραμέτρων της, στη χειρότερη περίπτωση επιβαρύνει το αβάσταχτο βάρος του μη βιώσιμου δημόσιου χρέους και στην καλύτερη περίπτωση αποτυγχάνει να το ελαφρώσει. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η πρόσφατη συμφωνία για τον «κόφτη» αναπαράγει το μη βιώσιμο χρέος το οποίο, με τη σειρά του, εξασφαλίζει την αυτοτροφοδοτούμενη λιτότητα.
[1]. Σημειωτέον, τα ποσά αποπληρωμών που παρουσίασα δεν είναι δικά μου αλλά πρόκειται για τα ποσά όπως καταγράφονται από την τρόικα (ESM, ΔΝΤ), από το δικό μας υπουργείο Οικονομικών (ΟΔΔΗΧ) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
[2]. Με ερωτά ο κ. Καλλωνιάτης γιατί δεν περιμένω, πριν αποφανθώ για τη βιωσιμότητα του χρέους, την επόμενη έκθεση του ΔΝΤ. Ο λόγος είναι ότι η οποιαδήποτε επικαιροποίηση των προηγούμενων εκθέσεων θα καταδείξει ακόμα μικρότερη βιωσιμότητα, καθώς το ονομαστικό ΑΕΠ είναι μικρότερο απ’ όσο προέβλεπαν εκείνες.
