Χτες το Γραφείο Τύπου της ΝΔ εξέδωσε την εξής δήλωση: «Ο κ. Βαρουφάκης αποκάλυψε σήμερα το πραγματικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Απέρριψε την «ποσοτική χαλάρωση» για την οποία τόσο έχει προσπαθήσει η χώρα μας, καθύβρισε τον πρόεδρο της Κομισιόν Γιούνκερ για το αναπτυξιακό πακέτο και δήλωσε ευθέως ότι προτιμά τον «θάνατο» της Ελλάδας».
Η ποσοτική χαλάρωση που αναφέρει, και για την οποία «τόσο έχει προσπαθήσει η χώρα μας», είναι εκείνη για την οποία ο κ. Σαμαράς, από το βήμα της Βουλής, είχε πει verbatim τα εξής:
«Ζήτησε ο κ. Τσίπρας να αγοράζει, ώστε να αγοράσει και για εμάς, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέρος του χρέους μας. Δηλαδή να δώσει φρέσκο χρήμα. Όμως αυτό το απαγορεύει το ίδιο το καταστατικό της ΕΚΤ. Πέρα που το απορρίπτουν οι περισσότερες χώρες της Ένωσης. Δεν έχετε καταλάβει καν με ποιους κανόνες κινείται η Ευρωπαϊκή Ένωση.» [Δείτε το βίντεο εδώ, πηγαίνοντας στο 2’40”]
Ουδέν περαιτέρω σχόλιο καθώς με τέτοιους αντιπάλους και επικριτές εμείς του ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειαζόμαστε συμμάχους!
Πάμε τώρα στα περί καθύβρισης του κ. Γιουνκέρ. Στην La Tribune κατέθεσα την άποψη ότι το επενδυτικό πρόγραμμα που εκπόνησε η Κομισιόν υπό την προεδρία του κ. Γιουνκέρ είναι καθόλα αναποτελεσματικό, αποτελεί από οικονομικής πλευράς μια τεράστια ανοησία αντίστοιχη με τις διάφορες ανοησίες της ΕΕ που τα τελευταία χρόνια παρουσιάστηκαν ως «λύση» στην Κρίση του Ευρώ. Χτες μόλις, ο κ. Παντοάν, ο υπουργός οικονομικών της Ιταλίας, δήλωσε ότι η Ιταλία θεωρεί το επενδυτικό αυτό πρόγραμμα αναποτελεσματικό και δήλωσε πως η Ιταλία δεν θα συμμετέχει.
Η Νέα Δημοκρατία βεβαίως, στερούμενη κάθε κριτικής ικανότητας, θεωρεί πως καθήκον της χώρας είναι να υμνεί ό,τι ανοησία έρθει από τις Βρυξέλλες. Ας συνεχίσει να το κάνει.
Ας έρθουμε τέλος στο διασκεδαστικό κρεσέντο του νεοδημοκρατικού παραληρήματος σύμφωνα με το οποίο προτιμώ τον «θάνατο της Ελλάδας». Σε ερώτημα δημοσιογράφου για το ποιος πρέπει να είναι ο κορυφαίος στόχος μας αναφέρθηκα στον θανάσιμο εναγκαλισμό της χώρας με το μη βιώσιμο χρέος – ένας θανάσιμος εναγκαλισμός που πρέπει να σταματήσει. Αναφέρθηκα ακόμα στον θανάσιμο εναγκαλισμό πτωχευμένων κρατών και πτωχευμένων τραπεζών στην Ευρωζώνη γενικά – λέγοντας ότι είναι και θέμα αξιοπρέπειας της Ευρώπης και των λαών της να σταματήσει. Όταν μάλιστα με ρώτησαν αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διατεθειμένος να συμπλακεί με το τέρας της Διαπλοκής, παρά το γεγονός ότι είναι πολύ ισχυρό, απάντησα ότι κάποιες φορές δίνεις μια μάχη επειδή έτσι πρέπει, ακόμα κι όταν δεν είσαι σίγουρος ότι θα την κερδίσεις – όπως κάναμε τον Οκτώβρη του 1940.
