Από το 2010 δέχομαι επιθέσεις από την κυβέρνηση Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου ότι θέλω να δω την Ελλάδα να πτωχεύει. Νιώθω σαν τον γιατρό που κάνει διάγνωση κακοήθη όγκου και οι συγγενείς τον χαρακτηρίζουν Αρχιερέα του Καρκίνου. Τα πράγματα είναι απλά. Το 2010 το ελληνικό δημόσιο πτώχευσε. Και τι κάναμε; Δυστυχώς η επίσημη Ευρώπη αποφάσισε να προσποιηθεί ότι αυτό το πρόβλημα μπορούσε να ξεπεραστεί με το μεγαλύτερο δάνειο στην ανθρώπινη ιστορία υπό τον όρο δημοσιονομικών μέτρων που, με μαθηματική ακρίβεια, θα συρρίκνωναν το εθνικό εισόδημα από το οποίο θα έπρεπε να αποπληρωθούν τόσο τα νέα όσο και τα παλαιότερα δάνεια. Ένα πρόβλημα χρεοκοπίας αντιμετωπίστηκε σαν να ήταν πρόβλημα ρευστότητας. Έτσι μετετράπη σε χρόνια χρεοκοπία.
Θυμίζω ότι, και επισήμως, η Ελλάς πτώχευσε μία φορά την Άνοιξη του 2012 (με το PSI) και μία φορά τον επόμενο Δεκέμβρη (με την λεγόμενη «επαναγορά χρέους»). Η συγκυβέρνηση, και ο κ. Παπανδρέου σήμερα, επαγγέλονται νέες μεγάλες επιμηκύνσεις των αποπληρωμών που και αυτές θα καταγραφούν ως άλλη μία πτώχευση επειδή απομειώνουν την διαχρονική αξία των χρημάτων που έχουν λαμβάνειν οι εταίροι μας.
Όπερ μεθερμηνευόμενον, η Ελλάς είναι μονίμως πτωχευμένη και, ως αποτέλεσμα, περιοδικά γεννά χρεοκοπίες. Στόχος του συστήματος είναι η επέκταση της χρεοκοπίας στο διηνεκές προσποιούμενοι συστηματικά ότι… διασωθήκαμε. Δικός μας στόχος είναι να μπει ένα τέλος στην μόνιμη πτώχευση. Εμείς απλά θα θέσουμε ένα τέλος στην απάτη αυτή βγάζοντας την χώρα από το καθεστώς μόνιμης χρεοδουλοπαροικίας.
Ας έρθουμε τώρα στα ομόλογα κατοχής της ΕΚΤ. Πως ήρθαν στην κατοχή της; Η ΕΚΤ εν τη ανοησία του κ. Τρισέ τα αγόρασε μπας και αποτρέψει την ελληνική έξοδο στις αγορές. Απέτυχε. Δεν μας βοήθησε καθόλου αυτή η αγορά. Μηδέν εις το πηλίκον. Αν δεν τα είχε αγοράσει, θα είχαν κουρευτεί κατά 90% το 2012. Από το 2012 μας ζητά να τους τα αποπληρώνουμε στην τιμή που πλήρωσαν. Κι επειδή δεν έχουμε να τους τα δίνουμε απαιτούν να τα δανειζόμαστε με τόκο από το Μηχανισμό Στήριξης, από τους ευρωπαίους φορολογούμενους, για να τους τα δίνουμε. Είναι ανήκουστο. Πότε ξανάγινε μια κεντρική τράπεζα να απαιτεί από το πτωχευμένο κράτος που υπηρετεί να δανείζεται από τους πολίτες ώστε να την αποπληρώνει για το λάθος που εκείνη έκανε; Εμείς θα κοιτάξουμε στα μάτια τον γερμανό φορολογούμενο και θα του πούμε: «Άλλη μια φορά μας εξαναγκάζουν να δανειστούμε από σένα και από την Κεντρική μας Τράπεζα για να τα δώσουμε στην Κεντρική μας Τράπεζα αν και γνωρίζουν πως δεν θα μπορέσουμε να σε ξεπληρώσουμε. Ως πτωχευμένοι κρίνουμε ότι δεν έχουμε το ηθικό δικαίωμα να σου πάρουμε κι άλλα χρήματα τα οποία ούτε θα σου τα αποπληρώσουμε, εν τέλει, ούτε και μπορούμε να τα επενδύσουμε στην οικονομική μας ανάπτυξη.»
Αν στο Eurogroup δεν δεχθούν την συζήτηση μαζί σας, και επιμείνουν στη τυφλή εφαρμογή των συμφωνηθέντων, τι θα κάνετε; Θα τινάξετε το Eurogroup στον αέρα;
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί όσο η ελληνική κοινωνική οικονομία τελεί υπό καθεστώς συνεχούς δημοσιονομικού εικονικού πνιγμού. Η εμμονή σε αυτές τις αδιέξοδες, μισανθρωπικές πολιτικές, στην άρνηση της απλής αριθμητικής, κοστίζει στον γερμανό φορολογούμενο ακριβά και στην δημοκρατική Ευρώπη περισσότερο.
Πρέπει κανείς να έχει πολύ κακή άποψη για την Ευρώπη για να πιστεύει ότι μια τέτοια στάση της νέας ελληνικής κυβέρνησης θα οδηγήσει την Ευρώπη στο να πνίξει μια δημοκρατικά άρτι εκλεχθείσα κυβέρνηση. Μόνο η απέλπιδα προσπάθεια ενός καταρρέοντος καθεστώτος εδώ στην Ελλάδα μπορεί να διανοηθεί και να τρομοκρατεί για κάτι τέτοιο.
